فکر میکنم باید برای مدت کوتاهی کمتر بنویسم. روشی که من وبلاگنویسی میکنم آخرش بن بست باشه که گمون میکنم الان بهش رسیدم. برخلاف اکثریت که یک وبلاگ دارن، من از راهی وارد شدم که فکر نمیکنم کسی رفته باشه. برای هر موضوع یک وبلاگ. مثلا برای عکس، ویدئو، نوشته در مورد ایران، کانادا، تکنولوژِی، لینکها، لیستها،عناوین مطالب،لینکدونی، کامنتها! و... که سر به پانزذه تا وبلاگ زده! شاید هم بیشتر چون تعدادش از دستم در رفته. فقط عکسها شامل عکسهای ایران، کانادا، عکسهای زیبا و سایز بزرگ هست. و عجیب اینه که این تقسیم بندی تموم شدنی نبود و باز هم نیازهای خاص کشف میشد. و من توانم در حال تموم شدنه چون هر تغییری در 15 وبلاگ و... آخرش هم نمیفهمم چی به چیه.
میخوام یه بازبینی روی کارم بکنم و همه رو یک وبلاگ کنم گرچه شاید اینهم از اون ور بام افتادن باشه. نمیدونم............ فقط توصیه من اینه که شما از این کارا نکنید.
درضمن در فکر تغییر نام وبلاگ هستم. یک اسمی مثل "حدیث عالیجناب خسته در فرنگستان"، "مشاهدات حاجی تورنتو"، "یک بایت عقل"، چرندیات کورش از تورنتو"، "لرزه نگار وبلاگشهر"، " صدگرم سوسک"، " کور عصاکش"، " روزنگار یک وبلاس از تورنتو"،........................ همه از آثار وبلاگنویسی است. به بزرگی خودتان ببخشید.
ایده خوبیه برای ما که خواننده ات هم هستیم بهتره و اینکه فکر کنم اگر روی یکی دو موصوعبیشتر تمرکز کنی جالب تر باشه
Post a Comment
بازدیدکننده محترم:
ضمن تشکر واحترام فراوان بابت نظرتان،
خواهشمندم انتظار پاسخگوئی به تک تک نظرات را نداشته باشید. اما:
چنانچه انتقاد یا راهنمائی شما
کلیت مطلب را زیر سئوال ببرد،
آمار غلطی را تصحیح کند و یا
راه جدیدی برای نگرش به موضوع ارائه کند،
نقطه نظر شما در انتهای مطلب اصلی و همراه با نظر خودم درج خواهد شد.
نظرات این وبلاگ پاک نخواهند شد مگر با استثنائاتی.
به کار گرفته شده از بیست و دوم شهریور هزار و سیصد و هشتاد و هفت