مصیبت ویزای کانادا

گمون کنم هر کسی ساکن کانادا باشه مصیبت ویزای کانادا رو برای قوم و خویش و دوست و آشنا با تمام وجود حس کرده باشه. پدر و مادری رو میشناختم که همه بچه هاشون کانادا و نورنتو هستند. رفتن برای ویزای توریستی به قصد دیدار بچه ها و نوه ها به سفارت کانادا در تهران و با وجودیکه بازنشسته هستند، ملک و املاک و وابستگی های زیادی در تهران دارند به مرد پیر به علت واهی بازنشسته ارتش بودن ویزا ندادند که همونجا داد و فریاد مرد هوا رفت که فکر میکنید کی هستید و من چه ارزشی برای کانادا قائلم و من اگر بچه هام اونجا نبودند پامو از ایران بیرون نمیذاشتم. از سفارت بیرونش انداختند. با اصرار بچه ها و بعد از چند وقت وکیل گرفتند و درخواست مهاجرت فامیلی به کانادا را دادند. پروسه ای که منطقاً باید خیلی سریع باشه 3 سال طول کشید و بالاخره رسید به آزمایش پزشکی. در عکس قفسه سینه مرد سرطان تشخیص داده شد و همون سرطان هم کشتش و نوه هاشو ندید. چند تا از اقوام ، دختر و پسر، با استعداد و درس خون و در آرزوی ادامه تحصیل، پذیرش از دانشگاههای کانادا گرفتند. ویزا ندادند. جوری شده که آدم کاملاً حس میکنه که با وجود شهروند کانادا بودن و هزار حرف قشنگ از برابری و … همش دروغه و ما شهروند درجه دوئیم. من که خجالت میکشم که بخوام دعوتنامه واسه کسی بقرستم و اون توی سفارت خورد بشه، به من و اون و ایران و ایرانی توهین بشه.

اصلاً گروه خونی من با نازلی، سبیل طلا یکی نیست ولی وقتی کسی داره کاری میکنه و حرفی میزنه که کاملاً حسش میکنی باید حمایتش کرد. طوماری داره تهیه میشه که در سوپر مارکتهای ایرانی اینجا هست در اعتراض به این قضیه. فرمی هست که باید با آدرس و مشخصات پر بشه و اینجا حداقل خوبیش اینه که هیچ ترسی از این بابت نیست که اعتراض کنی و بگی منم آدمی مثل توام. پدر، مادر، قوم و خویش و دوست دارم که دلم میخواد بیان خونم، پیشم، مدتی با من زندگی کنند و پذیرائی ازشون بکنم و تو حق نداری برای رابطه من با کسانی که دوستشون دارم مانع ایجاد کنی. به نظر من باید به توهینی که داره به ما میشه اعتراض کرد. کسی که در کاناداست با پرکردن فرم و کسی که ایرانه با رسوندن صدای این اعتراض به گوش سفیر در تهران.

وبلاگ سیبیل طلا

وبلاگ اعتراض به این وضعیت

فایل پی دی اف پتیشن