شما جای من باشید چه میکنید؟

سابقه: مدتها بود که توجهم به وبلاگ جالبی جلب شده بود و برایش کامنت میگذاشتم و اظهارنظر میکردم و در وبلاگم هم چند بار مطالب جالبش را ذکر و لینک داده بودم. در ارتباط با یکی از مجموعه پستهایش نظر انتقادیم را در وبلاگ خودم ابراز میکنم و وی به انتقاد من با عنوان "دوستی عزیز" جواب میدهد. ( بدون نام و لینک ). باز هم در پای پستهایش کامنت میگذارم تا اینکه....

پست کلاسیک، بی طرفانه و مفصل دیگری را به قصد شفافیت مسئله آماده میکنم و در قسمت نظرات آخرین پستش، اشاره ساده ای میکنم که برای این موضوع جوابیه ای را آماده کرده ام. بر خلاف انتظارم این مطلب سانسور میشود. چند روزی صبر میکنم ولی بی فایده. قبل از هر قضاوتی، ایمیلی برایش ارسال میکنم و دلیل سانسور نظرم را میخواهم. این ایمیل هم جوابی دریافت نمیکند. پیش خودم عهد میکنم که هرگز در بخش نظراتش ننویسم تا اینکه بعد از مدتها...

در ارتباط با یکی از پستهایم، برای اولین بار، ضمن ذکر نام، لینک هم میدهد و از کار من به شکلی تعریف میکند که لایقش نیستم. باز هم کلمه "دوست عزیز" به کار میرود. رفتارش را نمیفهمم.

چند بار عزم کردم که این موضوع را در وبلاگ بنویسم ولی بعد پشیمان شدم.چون نمیدانم رفتار درست چیست این موضوع را به نظر سنجی گذاشتم.

پی نوشت: ایمیلی از هموطن گرامی که موضوع این پست بود دریافت داشتم مبنی بر اینکه نه کامنتی دریافت کرده است و نه ایمیلی و منهم پذیرفتم که موضوع سوء تفاهم بوده است. در واقع دقیقا هدف من گله گذاری از وبلاگنویس دیگر نبود که همیشه از این متنفر بوده ام که وبلاگم را در جایگاه مکاتبات با نفر دیگر قرار بدهم. این پست عمدتا با هدف جلب توجه معدود افرادی بود که آنرا میخوانند تا بدانند که سانسور نظرات و عدم جوابگوئی به ایمیلها کار ناپسندی است. فقط یکی دو موضوع قابل ذکر وجود دارد:
1- به موازات افزایش بازدید کننده طبیعتا کامنت و ایمیل بیشتری دریافت میکنیم. به نظر من این وظیفه وبلاگنویس است که مدیریت بیشتر و بهتری در این مورد داشته باشد. از دید بازدیدکننده ای که کامنت میگذارد سهل انگاری یا عدم جوابگوئی وبلاگنویس قابل قبول نیست.
2- مکاتبات مجازی هم مثل دنیای عینی است. همانطور که هر سلامی علیکی لازم دارد هر مکاتبه ای جواب میخواهد.
3- در مورد همین دوست عزیز به نظرم دوباره مشکلی وجود دارد. من ایمیلی دریافت کردم. به آن جواب دادم ولی دوباره جوابی نگرفتم. در این لحظه هنوز منتظرم که جوابی بگیرم که ایمیل من رسیده است. از کجا میتوانم این یقین را داشته باشم که ایمیل من به دست گیرنده رسیده است. خلاصه اینکه مکاتبات در دنیای واقعی پیچیده است و پر از سوء تفاهم و در دنیای مجازی به مراتب بدتر. و به نظرم تنها راهش به یقین رسیدن از این است که طرف مقابل پیام را دریافت کرده است.