یک مشکل اساسی ناشی از ریدایرکت فیدبرنر

Redirect به فید برنر متوقف شد.
کار ری دایرکت به فیدبرنر این است که فیدهائی را که با فرمتهای مختلفی در دست دیگران است، به هنگام درخواست در یک خبرخوان، به آدرس فیدبرنری وبلاگ منتقل میکند. با توجه به این امکان است که مشخص میشود که مثلن دنیای وبلاگ سرجمع، چه تعداد مشترک فید یا خواننده فید دارد.
البته مشخصن این امکان خوبی است که بدانیم چه تعداد خواننده فید در کل داریم. و آمار استفاده از مطالب را هم داشته باشیم. اما در ازاء این خوبی یک عیب بزرگ هم دارد.
اجازه بدهید با مثال همین وبلاگ (دنیای وبلاگ) موضوع را کمی روشن کنم تا بلکه خود شما در طی این مثال متوجه مشکل بشوید. در چند روز گذشته پستهای زیادی که در موضوعات مختلفی نوشته شده اند، به دنیای وبلاگ منتقل شد. با این کار، تنوع مطالب به یکباره زیاد شده است. به غیر از زمینه کاری این وبلاگ (آی تی)، که احتمالن شما خواننده گرامی میشناسید، زمینه هائی وجود داشته است که از قدیم در آنها فعال بوده ام و اکنون هم تصمیم دارم که آنها را ادامه دهم. زمینه هائی مانند: کانادا؛ ارائه تصاویر برداشته شده توسط خودم از کانادا، ایران و آمریکا؛ ویدئوهای مرتبط با ایران؛ ایرانیان موفق در خارج از کشور؛ مطالب علمی؛ جمع آوری لینک های مرتبط با هم؛ و کلن موارد بسیار متنوع و ماهیتن متفاوت دیگر. یک راه اینست که وبلاگ های متعددی را درست کنیم و برای هر موضوع یک وبلاگ داشته باشیم. این راه را تا به آخر رفته ام و غلط ترین کار ممکن است. بزرگترین مشکل، قالبها و نیازهای متفاوتی است که هر وبلاگ دارد و باعث میشود وقت و انرژِی بسیار زیادی را به خود اختصاص دهد. حاصل اینکه بنده با تحمل مصائب فراوان، به این نتیجه رسیده ام که خدا یکی، وبلاگ یکی.
بسیار خوب! اکنون تمام مطالب قبلی که زمینه های متفاوتی دارند به دنیای وبلاگ منتقل شده است. آیا به راحتی میتوانم در هر زمینه ای مطلب منتشر کنم؟ نزدیک 200 عکس برگزیده، کار خودم، دارم که بسیار مایلم آنها را منتشر کنم. نزدیک به 4000 لینک در زمینه های گوناگون روی دلیشز دارم. بسیاری از دسته های ایجاد شده مفید هستند مانند این مجموعه لینک که همه «آزمون شخصیت و هوش» هستند. یا روزانه مطالب کوتاهی را میبینم درباره کانادا، ایران، جهان، … و موارد بسیار دیگر که از نظر من جالب است. آیا میتوانم از فردا شروع به انتشار مطالب مورد علاقه در هر زمینه و به هر تعداد کنم؟ جواب: خیر! تصور کنید 40 پست پی در پی داشته باشم از عکسهای کانادا. شکی نکنید که بازدیدکننده جدید، دنیای وبلاگ را یک فتوبلاگ قلمداد میکند و بازدید کننده قدیمی، تعجب میکند و سردرگم میشود. اگر حتا این شکل هم نباشد، و مطالب متنوع منتشر بشود، بازهم خواننده در درک رویه غالب در عرضه مطالب دچار سردرگمی میشود. راه حل چیست؟
راه حل طبقه بندی مطالب است. البته نه به شکلی که در بیشتر وبلاگها شاهدیم. بعضی تعداد کمی طبقه بندی دارند. هرگز درک نکردم که فایده یک طبقه بندی کلی مانند «روزانه» یا «سیاست» چیست؟ تصور کنید بازدیدکننده ای را که با کلیک روی طبقه بندی سیاست با 100 مطلب روبرو میشود. در این عصر دیجیتال هر کسی به دنبال اطلاعات خاص و گاهی بسیار خاص است. بعضی دیگر، از آن طرف بام افتاده اند و برای هر کلمه کلیدی در مطلب، یک تگ میگذارند. طبیعی است که با نگاه به طبقه بندی بسیار زیاد، دچار سکته ذهنی ناشی از عرضه اطلاعات زیاد میشویم. با تعداد زیاد طبقه بندی، یک مطلب در تعداد زیادی لینک هم قرار میگیرد که آزار دهنده است.
از نظر من طبقه بندی تا 3 رده کافی است. با 3 تگ در هر مطلب میشود به خوبی، نه کم و نه زیاد، یک مطلب را شناسائی کرد. با طبقه بندی به تعداد لازم و کافی، امکان عرضه مطالب در موضوعات پراکنده هم ممکن میشود. نمونه ای از طبقه بندی جدید به کار رفته در دنیای وبلاگ، در ستون کنار و در بخش آی تی قرار دارد. در لینک های مرتبط با آن تا حد امکان سعی شده است مطالب سوخته و بی ارزش نباشد. به مرور تا 5 گروه کلی را عرضه خواهم کرد.
بنابرین طبقه بندی به ما کمک کرد تا برای خواننده حضوری در محل وبلاگ، کالایمان را (مطالبمان) را قفسه بندی (طبقه بندی) کنیم. اما باز هم یک مشکل اساسی در سر راه است. با خوانندگان فیدمان چه کنیم؟ به عنوان مثال تصور کنید حال کسی را که دوست دارد از من مطالب آی تی ببینید ولی مداومن تصویر دریافت کند. مسلم است که به زودی دلزده میشود. راه حل چیست؟ عرضه فید طبقه بندی شده! یعنی هر کس بر اساس علاقه اش، رده ای را که دوست دارد در خبرخوان خود دریافت کند. اینجاست که مشکل بروز میکند و جناب ریدایرکت فیدبرنر مزاحم میشود.
مشکل اساسی ری دایرکت این است که فید طبقه بندی را تا حد زیادی غیر قابل دسترس میکند. هر لینکی را فقط به یک جا هدایت میکند. احتمالن میدانید که یک وبلاگ معمولن یک یا چند فید برای کل مطالب دارد (در بلاگر چند مدل فید آراس اس و اتم) و از طرفی، با زدن برچسب (طبقه بندی- لیبل – تگ) بر روی مطلب منتشر شده، آن برچسب هم میتواند فید خاص خود را داشته باشد. به عنوان مثال، به نظر شما بهتر نیست که به جای فید تمام مطالب دنیای وبلاگ، فید آی تی یا فید کانادای دنیای وبلاگ را، بر اساس علاقه تان، مشترک شوید؟ البته اگر مطالعه تمام مطالب من را دوست دارید، فید کلی دنیای وبلاگ همیشه روی بساط ما پیدا خواهد شد، چه فیدبرنری اش و جه آر اس اس یا اتم آن.
نتیجه: گرچه ریدایرکت امکان خوبی است که به ما امکان جمع زدن از کل مشترکین را میدهد و از این طریق به آمار بهتری دست میابیم، اما متاسفانه امکان عرضه فید طبقه بندی را میگیرد. بدین رو، دنیای وبلاگ با توجه به اولویت دادن به ارائه مطالب طبقه بندی و تفکیک شده، بر در اختیار داشتن آمار تعداد مشترکین، ریدایرکت فیدبرنر را متوقف میکند. درباره اینکه آیا آمارهای ارائه شده توسط فیدبرنر قابل اعتنا و مفید هستند یا خیر، و آیا این ارزش را دارند که خود را از فید طبقه بندی محروم کنیم، مطلب دیگری دارم تحت عنوان «آمار مشترکین فیدبرنر: بیهوده و فریب دهنده» که توجه شما را به آن جلب میکنم. چنانچه شما نظر دیگری دارید خوشحال میشوم که بشنوم. شاید اشتباه میکنم!