روز شمار این وبلاگ - September 01, 2005

September 01, 2005 : تا این لحظه فکر میکردم کامنتها از جانب پرشین بلاگ است و حتی ای میل پر محبت یکی از دوستان را بی جواب میگذارم. بخصوص که این برداشت را پاک شدن مطلبی که مربوط به پرشین بلاگ است تقویت میکرد. جریان پاک شدن مطلب به این صورت بود که در یکی از publish ها error گرفتم و در بازیابی دوباره اثری از مطلب مربوط به پرشین بلاگ نبود و فقط بعدهاست که متوجه میشوم نه تنها مطلب مربوط به persianblog از دست رفته بلکه چندین مطلب دیگر هم از طریق سرور سوراخ پرشین بلاگ نابود شده است و اگر دور اندیشی من در backup گرفتن نبود دیگر این مطالب وجود نمی داشت , مطالبی که حتی اگر برای کسی ارزشی نداشته باشد برای من مهم است و گرچه متاسفم که گاهی طنزم گزنده و برخورنده بوده است ولی فکر میکنم این ابن خلدون است که میگوید: " حرفی که گفته شد به مانند تیری است که از چله کمان زها شده است" و دیگر قادر نیستم آنرا تغییر بدهم.

در واقع اینطور نبود و من در اشتباه بودم کامنتها از جانب یک دوست بود, دوستی که بیشترین مکاتبات ای میلی را با وی داشتم, فرد خوشنامی که یکی از صاحبنظران وبلاگستان فارسی است. بارها از وی خواستم که اگر در زمینه کارم چیزی میداند به من بگوید و حتی به نیازهای خاصی اشاره و درخواست راهنمائی کردم و هر بار ای میلهای بیش از چند خط دریافت کردم که همه چیز بود به غیر از آنچه خواسته بودم و وقتی در گشت و گذارم در اینترنت به جائی رسیدم که دیدم همین دوست جواب تمام سئوالات مرا داشته ولی هرگز حتی به نوشته خود نیز ارجاع نداده است سوختم. به کجا میرویم؟ اینهمه تنگ نظری برای چه؟