جنسیت در وبلاگشهر

چند روزی است که دارم یک گفتگوی الا کلنگی بین دو وبلاگنویس ساکن کانادا را تعقیب میکنم. یکی خانمی است به نام سارا رها و دیگری آقائی است به نام ققنوس. این گفتگو از خانم سارا رها شروع شد که در پستی تحت عنوان: مرد ایرانی در تلاطم بازسازی هویتی نو از مشکلات و ذهنیت مرد ایرانی مهاجر گفته است. آقای ققنوس هم در پستی تحت عنوان: مردان مهاجر بار مضاعف مشکلات عاطفی را بردوش دارند به آن جواب گفته اند. هر کدام تا این لحظه یک پست دیگر هم در جواب داشته اند. آنچه مهم است اینست که دو آدم منطقی، در کانادا که بلاد استفاده ابزاری از هر موضوعی جهت جلب بازدید کننده است، برای اولین بار آمده اند متمدنانه، بعدی از ابعاد مهاجرت را از دید خود بازکرده اند که حداقل فایده اش اینست که متقاضیان مهاجرت اندکی حس کنند چه آتشی احتمالا در انتظارشان است.

کاری به این ندارم که شخصاً با که و در کجایش موافقم که اگر جامعه شناس و روانشناس هم بودند، که نیستند، باز هم اما و اگر در حرفشان بسیار بود و منهم سالهاست بحث در مورد جامعه و روان و کلا حیطه مربوط به علوم اجتماعی انسانی را متوقف کرده ام و از نظر من همه تعمیم دادنها کشک است و هر کسی با این تحلیلها میتواند زندگی شخصی خود را مرور کرده و از آن نتیجه ای شخصی بگیرد. غرضم چیز دیگری است.

مقایسه ای کردم بین این دو وبلاگ. خانم سارا رها 4 ماهی است که در وبلاگش مینویسد و آقای ققنوس نزدیک یکسال. در لینکدانی دوستان خانم سارا رها لینکی وجود ندارد ولی در لینکدانی دوستان آقای ققنوس 34 وبلاگ وجود دارد. پست هردوشان بالاترینی شده است. هر دو در نوشته هایشان به هم لینک داده اند. فقط عجیب اینجاست که خانم سارا رها از بابت پستش 19 کامنت دریافت کرده است و آقای ققنوس فقط 1 کامنت و آنهم از خودخانم سارا رها. به اینجا میرسم که جنسیت، خودآگاه و یا ناخودآگاه، در بطن هر عمل و رفتار ما حاضر است حتی در این دنیای مجازی و از پشت مانیتور که حواس پنجگانه کاملا پنچرِ است.

تنها تفاوت دیگری که در این دو وبلاگ دیدم این بود که ظاهر وبلاگ خانم سارا رها حداقل به نظر من زیباتر رسید (نه زیبا) و شاید این هم موثر باشد که البته تجربه شخصی من چیز دیگری است. از زمانی که قالب وبلاگم را عوض کرده ام کامنت کمتری میگیرم. واقعا اگر مسئله جنسیت در اینجا مطرح نیست چه عاملی باعث این تفاوت فاحش شده است؟