مرامنامه دنیای وبلاگ

مقدمه: این مرامنامه حاوی کلیاتی از روشها، اصول و نقطه نظرات نویسنده درباره این وبلاگ بصورت خاص، و وبلاگ، وبلاگنویسی و وبلاگشهر بصورت عام است. مطالب این مرامنامه در صورت لزوم با حفظ مطلب ویرایش شده تغییر خواهد کرد. کلیه مطالب، ایده ها، روش و نام و به طور عام هر جزء یا کلیت آن شامل کپی رایت است و تنها در صورت ذکر نام وبلاگ، نویسنده و دادن لینک، قابل استفاده مجدد میباشد. برای اطلاع از ضرورت و دلایل وجود این مرامنامه به پست قبلی مراجعه فرمائید.

پیش نویس
فهرست مندرجات
1 - کلیات
2 - ریز مطالبی که در این وبلاگ خواهید یافت
3 - مخاطبان فعلی این وبلاگ
4 - زبان ارتباطی
5 - اعتقادات بنیادی من
6 - نقطه نظرات سیاسی من
7 - نظر کلی من درباره وبلاگ
8 - نظر کلی من درباره وبلاگنویسی
9 - نقطه نظرات من درباره وبلاگشهر
9-1 - آنچه که هست
9-2 - آنچه که باید باشد
10 - هدف من از وبلاگنویسی
11 - رسالت خاص مجازی من
12 - اصولی که در وبلاگنویسی به ان معتقدم
13 - روش وبلاگنویسی من
14 - حدود اختیارات من در وبلاگنویسی
15 - حیات این وبلاگ و مطالب آن، چگونگی ویرایش مطالب
16 - ارتباطات:
16-1 - بخش نظرات این وبلاگ
16-2 - کامنت در وبلاگ دیگران
16-3 - ارتباط توسط ایمیل
16-4 - سایر طرق ارتباطی
17 - روش وبلاگنویسی سالم از نظر من چیست؟
18 - قواعد لینک ثابت و بلاگرولینگ:
18-1 - در بدنه مطالب:
18-1-1 - لینک ثابت به مطلب
18-2 - در ساید بار:
18-2-1 - لینک ثابت
به وبلاگها
به مراکز و منابع اطلاعات
18-2-2 - بلاگرولینگ
منابع اصیل تولید محتوی
دوستان و آشنایان
تبادل لینک
وبلاگهای جدید و مستعد
19 - سایر نکات:
19-1 - مستند بودن و رعایت کپی رایت
19-2 - لوگو کارهای گروهی
19-3 - افشای لیست منابع
19-4 - متعهد میشوم که ...
19-5 - من ... را نمیپسندم
19-6 - من با ... مخالفم


1 - کلیات: دنیای وبلاگ، رسانه ای شخصی و عمومی است که بصورت گاهنامه و بدون هیچ نظم زمانی از قبل تعیین شده توسط نویسنده آماتور و پاره وقت، شهروند عادی ایران، کورش اسلام زاده (نام مستعار) از تورنتو، کانادا منتشر میشود وعمدتاً به ارائه تحلیلها، دیدگاهها و نقطه نظرات نویسنده در مورد تحولات تکنولوژیک، وبلاگشهر، کانادا و مهاجرت میپردازد.
نکته 1: علت انتخاب نام دنیای وبلاگ هماهنگی با عمده مطالبی است که تاکنون در رابطه با ابزارها و سرویس دهندگان وبلاگ، وبلاگشهر فارسی و جهانی، عرضه شده است. در صورت هر تغییر نامی، علت انتخاب نام جدید ذکر میگردد.
نکته 2 : نام کورش در ارتباط با عشق، علاقه و احترام نویسنده به ایران و ایرانی انتخاب شده است. نام اسلام زاده بصورت سمبلیک به منظور نشان دادن اعتقاد نویسنده در احترام به ریشه های اسلامی مردم ایران بطور خاص و احترام به حق انتخاب فردی در پذیرش هر دین، مذهب، فرهنگ و باور، بطور عام است.

2 - ریز مطالبی که در این وبلاگ خواهید یافت:
تکنولوژی با تکیه بر وب و آی تی
وبلاگشهر جهانی و وبلاگشهر فارسی
جامعه، فرهنگ و اقتصاد واقعی و مجازی
کانادا، ایرانیان مهاجر و ایرانیان موفق
تصاویر اختصاصی گرفته شده توسط نویسنده.
لینک به خواندنیها و مطالب مفید
فایلهای صوتی و تصویری و ویدئوئی و سایر موارد معقول و مرتبط

3 - مخاطبان فعلی این وبلاگ : ایرانیان و فارسی زبانان علاقمند به تحولات تکنولوژیک، کانادا و ایرانیان مهاجر و علاقمند به مهاجرت.
نکته : ضمن احترام به کلیه ملتها، مذاهب، نژادها، زبانها و ... نویسنده با فارسی زبانان افغانستان و تاجیکستان نیز احساس همبستگی مینماید.

4 - زبان ارتباطی: زبان این وبلاگ عمدتا فارسی است. سعی من این خواهد بود که فارسی نویسی صحیح را تا حد امکان با توجه به آگاهیم و سهولت امر رعایت کنم. کلمات مورد استفاده اعم از پارسی، انگلیس و یا عربی را با توجه به رایج بودن آن، درک اکثریت بازدیدکنندگانم، واژگان فردیم و سهولت در نگارش انتخاب خواهم کرد.

5 - اعتقادات بنیادی نویسنده:
اعلامیه جهانی حقوق بشر.
میدانم که نمیدانم.
توانا بود، هرکه دانا بود.
زندگی، ترشدن پی در پی.
هدف، وسیله را توجیه نمیکند.
نسبیت امور


6 - نقطه نظرات سیاسی من: من عضو، هوادار و یا طرفدار هیچ دسته، گروه، جمعیت و ... سیاسی نیستم و جریان غالب بر این این وبلاگ سیاست نیست. در واقع اعتقاد دارم چون جو موجود بسیار سیاست زده، پر تلاطم ، بی ثبات و احساسی است، کار سیاسی بی ثمرترین استفاده از توان فکری من است. از طرف دیگر اعتقاد دارم که مشکلات کشورمان تنها زمانی حل خواهد شد که سه فرهنگ ایرانی، اسلامی و غربی به نقطه تعادلی رسیده باشند و عقاید افراطی در جهت از بین بردن و مقابله با فرهنگ متفاوت، جای خود را به احترام به تفاوتهای فرهنگی، گفتگو و پذیرش مبانی دمکراسی داده باشد. باتوجه به بحران و بی ثباتی فعلی در کشورمان، اعمالی مثل توهین، متهم کردن دیگران بدون مدرک، محدود نمودن آزادی بیان، ماکیاولیسم و استفاده از ابزارهای غیر اخلاقی جهت پیش بردن مقاصد سیاسی را از جانب هر گروه سیاسی ، چه در دنیای واقعی و چه مجازی، جایز نمی دانم.

7 - نظر کلی من درباره وبلاگ: وبلاگ آخرین و کاملترین رسانه غیر رسمی موجود با ماهیتی تعاملی است. وبلاگ مناسبترین ابزار جهت بیان نقطه نظرات شهروند عادی و تاثیر گذاری است.

8 - نظرات کلی من درباره وبلاگنویسی: از طریق وبلاگنویسی، شهروند عادی میتواند به سهم نیروی تفکر و استدلال خود، برای بهتر شدن زندگی واقعی و اجتماع خود تلاش کند. ارائه نقطه نظرات توسط وبلاگ یا هر ابزار جدیدتری که در آینده خواهد آمد، کاری جدی و شکل نوینی از حضور اجتماعی در جهان پیش روست.

9 - نظرات من در مورد وبلاگشهر فارسی:
9-1 - آنچه که هست:
وبلاگشهر فارسی از محلات جدا از هم که عمده پیوند آنان رسم الخط فارسی است تشکیل شده است.
ویژگیهای رسم الخط فارسی باعث شده است که بخش عمده امکانات موجود تکنیکی یا در دسترس نباشد و یا با ترفند و صرف وقت قابل دسترس گردند. این ویژگی ها دلمشغولی عمده یک وبلاگنویس مبتدی است.
زبان فارسی بزرگترین مانع جهت ارتباط ارگانیک وبلاگشهر فارسی و وبلاگشهر جهانی است.
به غیر از زبان فارسی، سایر عواملی که مانع رشد و توسعه وبلاگشهرفارسی گشته اند عبارتند از: برداشت غلط از اهمیت پیج رنک گوگل و فیل*ترینگ.
اکثریت ساکنین وبلاگشهر فارسی دارای تحصیلات بالائی به نسبت جمعیت ایران هستند.
ساکنان این محلات اکثرا از وبلاگ به عنوان یک شبکه اجتماعی استفاده میکنند.
رفیق بازی و لینک جبرانی، تبعیت از عقیده غالب بر گروه و محله، و گرایش به اقدامات هماهنگ در این محلات وجود دارد.
انتظار اکثریت وبلاگنویسان از وبلاگنویسی، سرگرمی و تفریح است.
منابع خبری وبلاگی در اکثر موارد از اصول اطلاع رسانی صحیح فاصله دارند.
برای بسیاری، خصوصیات و افکاری که در زندگی واقعی، مخفی و سرکوب میشود، در این محیط مجال آزمایش میابند.
هیچ قاعده، اصول اخلاقی و یا استاندارد رفتاری و ارتباطی مورد قبول اکثریت وجود ندارد.
هر کدام از این محلات رهبر و یا رهبرانی دارند که غالباً هدفشان کسب قدرت مجازی است.
اکثریت قریب به اتفاق بازدیدکنندگان وبلاگها، خود، وبلاگنویس هستند.
کار مفید کردن، دیده و خوانده شدن، و پذیرش در محلات بسیار دشوار است.
تولید محتوای اصیل و مفید فارسی بسیار ناچیز است.
هیچ گروهی وجود ندارد که بصورت سازمان یافته و مطلوب، مطالب مفید را باز انتشار و یا اقدام به طبقه بندی دانش تولید شده کرده باشد. بدین رو دستیابی به همین حد ناچیز اطلاعات مفید تولید شده نیز در عمل بسیار دشوار است.
وبلاگشهر فارسی دارای حداقل ارتباط با بدنه اجتماع ایران است.
حجم بزرگی از مطالب عرضه شده فاقد مستندات لازم است.
عدم رعایت حق صاحبان ایده و اثر فکری در بین اکثریت وجود دارد. نه تنها قانونی برای نظارت و حمایت وجود ندارد بلکه هیچ کار سازمان یافته مردمی هم در این جهت وجود ندارد.
در وبلاگشهر، ارتباطات، ناکارا و سوء تفاهم زاست.
عوامل قدرتمند در زندگی واقعی، روز به روز بیشتر به اهمیت وبلاگشهر پی برده و در صدد تاثیر گذاری از اینطریق هستند.
9-2 - آنچه که باید باشد:
وجود وبلاگشهر فارسی را باید فرصتی بی نظیر دانست که از طریق آن میشود به گفتگوی سازنده و کم کردن اختلافات فرهنگی بین ایرانیان پرداخت.
وبلاگشهر فارسی میتواند نقش بی مانندی در تولید و توزیع آزاد اطلاعات، دانش و خرد به عهده داشته باشد.

10 - هدف من از وبلاگنویسی: هدف من از وبلاگنویسی آموختن و به اشتراک گذاردن آموخته هایم است. در این مسیر هیچ هدف مادی را تعقیب نمیکنم. برای من آمار بازدیدکننده، دوست یابی، کشف یا بیان درون، رهبری و نفوذ و ... مطرح نیستند. به امید خوانده شدن، مفید بودن و تاثیر گذاری در امروز یا فرداها مینویسم. به امید تصحیح برداشتها و افکارم از طریق بازخورد دیگران هستم. و هیچ هدف مخفی و اعلام نشده نیز به غیر از آنچه گفته شد ندارم.

11 - رسالت خاص مجازی من: مبارزه با کجی ها و پلیدیها در وبلاگشهر فارسی از طریق ارائه تحلیل ها و نقطه نظرات، انتقاد منصفانه.

12 - اصولی که در وبلاگنویسی به آن معتقدم:
انتقاد پذیری. هر وبلاگنویسی باید در قبال انتقاد به مطلب و اطلاعات ارائه شده جوابگو باشد.
برابری. هر وبلاگنویسی صرفنظر از مقام و موقعیت در زندگی واقعی یا مجازی با وبلاگنویس دیگر برابر است.
آزادی بیان و اظهار عقیده. هر وبلاگنویسی آزاد است که آنچه را به صلاح میداند بیان کند و هر وبلاگنویس دیگر آزاد به نقد آن است.

13 - روش وبلاگ نویسی من : ارائه مطالب دست اول، نقطه نظرات و تحلیلهای فردی، انتقاد سازنده و محترمانه .
سعی من اینست که در نوشته هایم از مسائل انتزاعی دوری کنم. مشاهدات و حقایق را بنویسم. مستند حرف بزنم و بیطرفی علمی را پیشه کنم. روش من، سعی و خطا، بهبود و پالایش دائمی نظرات و دیدگاههایم است. فقط حرف یا برداشت جدید، یا مطلب مفید را چه کوتاه چه بلند با زبانی عاری از کلمات ناپسند، رکیک، توهین آمیز، تهدید آمیز و کنایه آمیز خواهم نوشت. سعی میکنم که هر پست اختصاص به یک مطلب داشته باشد. سعی میکنم که مسائل شخصی را جز در موارد ضروری بیان نکنم. سعی میکنم زبان ساده ای را در نگارش به کار گرفته و از پیچیده نویسی و روشنفکر نمائی، بیان مسائل ساده در قالبی پیچیده خودداری کنم. نهایت سعیم را خواهم کرد که از خودخواهی، غرور، حسادت، خودبزرگ بینی و نمایش خود در مطالبم به دورباشم.
به عقاید دیگران احترام گذاشته و آنرا موهبتی بدانم که روی دیگر سکه را به من نشان میدهد. شخصیت هیچکس را نقد نخواهم کرد و نهایت سعی من این خواهد بود که انتقاد متوجه نوشته و روش وبلاگنویسی باشد. از روشهای غیر اخلاقی و عرفا ناپسند مانند استفاده ابزاری از جنسیت، ایجاد درگیری های مصنوعی، دشمن تراشی عامدانه به منظور بالا بردن تعداد بازدید کنندگان دوری خواهم کرد.
در برداشت از "انتقاد" به تعریف زیر پایبند خواهم بود: « انتقاد تقابل و رو به رو شدن انديشه ها و ديد گاه ها است كه در آن ، اقدامات و انديشه هاي ديگران بر مبناي اصول و پايه هاي خاصي سنجيده و تحليل مي شود» از کتاب مسئوليت مدني رسانه هاي همگاني ( 1381 ص 53 ) - از طریق وبلاگ مازیار ناظمی
از به کار بردن تیترهای فریبنده برای پستها و مطالبم خودداری خواهم کرد.
انحرافات و خطاهای وبلاگهای تاثیر گذارتر را بیشتر زیر ذره بین برده و با صراحت ولی توام با احترام آنان را نقد خواهم کرد.
در افشای روشهای ناپسند وبلاگنویسی بین وبلاگنویس با نام واقعی و وبلاگنویس با نام مستعار تفاوت قائل خواهم شد و وبلاگنویس با نام واقعی را فقط پس از تذکر خصوصی افشا خواهم کرد.
وبلاگم را محل افشای اطلاعات و اسرار خصوصی دیگران نخواهم کرد و در برخورد با چنین مواردی به آن اعتراض خواهم کرد.
در جهت معرفی وبلاگهای کم بازدید و تازه کار تلاش ویژه به عمل خواهم آورد.
در مقابل خطاهای وبلاگنویس مبتدی با صبر و شکیبائی عمل خواهم کرد.
بر علیه هر کس با دیگری متحد نخواهم شد و هیچ وبلاگی را تحریم نمیکنم.
هر وبلاگنویس صرفنظر از هر تفاوتی اعم ازمیزان تحصیل، شهرت، سابقه وبلاگنویسی، جنسیت، سرویس دهنده و ... در نظر من یکسان است و در خطاب آنان در مطالبم، نامی را که در پای مطالبشان امضا میکنند به کار میبرم. از به کار بردن کلماتی مانند آقا و خانم، جناب ، دکتر، مهندس و امثالهم خودداری خواهم کرد.
کلمات دوست و یا هموطن، با پسوند گرامی و یا عزیز، را خطاب به تمام وبلاگنویسان صرفا ًبه نشانه حسن نیت و همبستگی مجازی به کار خواهم برد.

14 - حدود اختیارات من در وبلاگنویسی: در رابطه با این وبلاگ، خود را دارای اختیار و مالکیت مطلق نمیدانم زیرا که عمده هدف من از وبلاگنویسی خوانده شدن توسط دیگران است. در دیدگاه من این وبلاگ مانند شرکتی سهامی است که اکثریت سهام آن در مالکیت بازدیدکنندگان است و من به غیر از بزرگترین مالک سهام، مجری خواست اکثریت مالکین (بازدیدکنندگانم) میباشم. به این علت سعی میکنم تعادلی بین زمینه های مورد علاقه خودم به عنوان سهامدار عمده و نیاز سایر مالکین (بازدیدکنندگان) برقرار نمایم. .


15 - حیات این وبلاگ و مطالب آن، ویرایش مطالب: اختیار مطلق ازاین بابت را از خود سلب میکنم و نهایت سعیم را میکنم که از محتویات این وبلاگ نگهداری کنم. در صورت نیاز به حذف مطلب و یا کل وبلاگ، ضرورت قضیه را طی پستی مطرح و پس از 30 روز اقدام به این کار مینمایم. ویرایش مطالب را پس از گذشت 24 ساعت از انتشار، تنها با حفظ مطلب ویرایش شده انجام خواهم داد.
نکته: چنانچه قصد ترک وبلاگنویسی برای بیش از 2 ماه را داشته باشم، این قصد را در آخرین پست وبلاگ بیان میکنم.

16 - ارتباطات:
16-1 - بخش نظرات این وبلاگ: بخش نظرات کلیه مطالب این وبلاگ همواره فعال خواهد بود. در قبال انتقاد نسبت به آخرین مطلب، صددرصد جوابگو بوده و پاسخ را در بخش نظرات مطلب مربوط درج خواهم کرد. در رابطه با انتقاد از مطالب قبلی صرفا زمانی جوابگو خواهم بود که انتقاد مربوط حاوی مطالب و اطلاعاتی باشد که صحت مطالب و اطلاعات مندرج را زیر سئوال ببرد. چنانچه این انتقاد یا اطلاعات در درک خواننده مطلب تاثیر اساسی داشته باشد، خلاصه، تمام و یا لینک قابل پیگیری را در متن اصلی پست به عنوان پی نویس درج خواهم کرد. لازم به ذکر است که در قبال کامنتهای ناشناس و حملات شخصیتی الزامی به جوابگوئی نخواهم داشت. در هر صورت کامنتها، لینک بک ها و تراک بکهای این وبلاگ جز اینکه حاوی توهین به دیگران، کلمات رکیک یا تبلیغ فعالیت تجاری باشد سانسور نخواهد شد.
آن بخش از نظراتی را که صرفا جنبه ارتباطی دارد در وبلاگ نظر دهنده پیگیری خواهم کرد.

16-2 - کامنت در وبلاگ دیگران: نهایت سعیم را خواهم کرد که در پایان مطالعه مطلب در وبلاگ دیگران، نظر و فیدبکم را در موافقت یا عدم موافقت، همراه با صراحت ولی با احترام، به نویسنده مطلب منتقل کنم. در ارتباط با مشکلات نمایشی، لینکهای معیوب و مواردی از این دست فعالانه برخورد کرده و موضوع را به اطلاع وبلاگنویس خواهم رساند. کلیه نظرات من همواره با نام، نام وبلاگ و آدرس ایمیل خواهد بود و به هیچ صورتی نظر را بصورت ناشناس و یا توهین آمیز ارائه نخواهم داد.

16-3 - ارتباط توسط ایمیل: نهایت سعی خود را خواهم کرد که کلیه ایمیل های رسیده را در اسرع وقت پاسخگو باشم. از محتویات ایمیلها جز با اجازه صریح فرستنده استفاده نخواهم کرد. از اجابت کلیه درخواستهای غیر مرتبط با فعالیتهای وبلاگی معذور خواهم بود. لازم به ذکر است که درخواستها و سئوالات تکنیکی سایر وبلاگنویسان استثنا بوده و نهایت سعی خود را در همکاری با آنان با توجه به امکانات، اطلاعات و میزان صرف زمان خواهم داشت.

16-4 - سایر طرق ارتباطی: اینجانب از هر نوع ارتباط دیگر اعم از حضوری، تلفنی، قرارهای اینترنتی و چت، عضویت در وبلاگهای خصوصی و در کل هر طریقی که عموم امکان عضویت و یا حضور را نداشته باشند معذورم. در ضمن این مرامنامه حاوی کلیه اطلاعاتی است که امکان اشتراک آن وجود داشته است و بیش از آن مقدور نیست.

17 - روش وبلاگنویسی سالم از نظر من چیست؟
1- عدم توهین نسبت به هر انسان دیگر
2- عدم استفاده ابزاری از جنسیت
3- عدم نقض کپی رایت
4- به کار نبردن کلمات رکیک.
5- روش متعادل و منطقی در مواجهه با انتقادات و یا دشمنی دیگران

18 - قواعد لینک ثابت و بلاگرولینگ:
18-1 - در بدنه مطالب:
18-1-1 - لینک ثابت به مطلب: نهایت سعی خود را خواهم کرد که "نویسنده وبلاگ" و "مطلب" را از هم تفکیک کرده و هر زمان مطلبی را مفید برای بازدید کنندگانم و در جهت اثبات و یا نفی مطلبم دیدم، به آن مطلب صرفنظر از ممنوع - غیر ممنوع بودن آن، دوستی و میزان ارتباط آن فرد با من، لینک قبلی آن فرد و سایر مواردی که به اصل مطلب ارتباط ندارد، لینک بدهم. لینک فقط به مطلب اصلی مورد استناد با ذکر نوع رسانه، نام رسانه، نام نویسنده و عنوان مطلب خواهد بود. به رسانه واسطه فقط در صورتی لینک ثابت خواهم داد که در مطلب ارزش افزوده ای خلق کرده باشد و نیز رعایت کپی رایت را کرده باشد. در غیر اینصورت به ذکر نام اکتفا و در صورت عدم رعایت کپی رایت به موضوع تاکید خواهد شد. لازم به تاکید است که در بدنه مطالب به وبلاگ لینک داده نخواهد شد.
نکته: هر وبلاگنویسی که از روشی ناسالم در لینک به مطالب من استفاده کند، متقابلاً چنین روشی را به کار خواهم برد. از جمله روشهای غیر سالم استفاده غیرضروری از سرویسهای کوتاه کننده لینک و دادن لینک به فید به جای مطلب میباشد.

18-2 - در ساید بار:

18-2-1 - لینک ثابت

به وبلاگها: وبلاگهائی را لینک ثابت خواهم داد که 1: عمده مطالب 20 پست اخیرشان مرتبط با فعالیتهای این وبلاگ باشد. 2 - روش وبلاگنویسی شان سالم باشد. 3- حداقل 3 ماه فعالیت وبلاگی و 20 پست داشته باشند. 4 - تولید کننده محتوی باشند. 5- لینک متقابل ثابت داده باشند.

به مراکز و منابع اطلاعات : در این رده به مراکز و منابع خبری وبلاگی، مراکز جمع آوری اطلاعات، لیستها و دایرکتوریها و... لینک ثابت داده خواهد شد. هدف حمایت از کار گروهی، گردآوری و طبقه بندی اطلاعات مفید، تسهیل دسترسی به اطلاعات است. لینک متقابل ضروری نیست. لازم به ذکر است که به مراکز و منابعی که بصورت سازمان یافته حاوی اطلاعات و یا وبلاگهائی باشند که ناقض رویه وبلاگنویسی سالم است لینک داده نخواهد شد.

18-2-2 - بلاگرولینگ:

منابع اصیل تولید محتوی: در این لیست منابعی را معرفی خواهم کرد که 1: تولیدکننده محتوی باشند. 2: روش و یا مطالب منحصر به فرد داشته باشند 3: روش وبلاگنویسی سالمی را به کار برده باشند. در این رده وجود لینک متقابل ضروری نیست.

دوستان و آشنایان: در این بلاگرولینگ دوستان و آشنایان نزدیک قرار میگیرند. در این رده وبلاگهائی قرار دارند که 1- عمر وبلاگنویسی آنان بیش از 6 ماه باشد 2- شناخت نسبی و یا کامل نسبت به محتوی و سلامت روش وبلاگنویسی داشته باشد 3 - لینک متقابل داده باشند. وجود وبلاگها در این رده دلیل بر تائید مواضع سیاسی و یا هم عقیده بودن نیست

تبادل لینک: این بلاگرولینگ صرفا جهت تبادل لینک است.

نکته: رعایت شرایط وبلاگنویسی سالم ضروری است. در صورت تداوم روش وبلاگنویسی سالم و ایجاد ارتباط نزدیکتر، به بلاگرولینگ دوستان و آشنایان منتقل خواهند شد.

وبلاگهای جدید و مستعد: در این رده وبلاگهائی قرار میگیرند که 1- از شروع به کار آنان بیش از 6 ماه نگذشته باشد. 2- در 30 روز گذشته حداقل 10 مطلب را منتشر کرده باشند. 3- حداقل دارای یک ویژگی چشمگیر باشند 4 - شرایط وبلاگنویسی سالم را رعایت کرده باشند. 5 - لینک متقابل داده باشند.



19 - سایر نکات:
19-1 - مستند بودن و رعایت کپی رایت: نهایت سعیم را در رعایت حفظ حقوق صاحب اثر فکری، طبق شرایط مورد درخواست مالک اثر و صرفنظر از ملیت صاحب اثر مینمایم. در رابطه با به کار بردن ایده دیگران و یا استفاده از ایده در تولید ایده دیگر بر طبق قضاوت شخصی و وجدانی عمل خواهم کرد.
19-2 - لوگو کارهای گروهی: در این وبلاگ استثنائا فقط لوگو کارهای گروهی نمایش داده خواهد شد. پهنای لوگو از 44 پیکسل و سایز آن از یک کیلو بایت نباید بیشتر باشد. دادن لینک متقابل به صورت ثابت و یا بلاگرولینگ الزامی است.

19-3 - افشای لیست منابع: موظفم که به منظور احترام به پدیدآورنده، لیست وبلاگها و فید وبلاگهای فارسی را که بصورت منظم مطالعه و یا بازدید میکنم و در عین حال به آنها لینک ثابت و یا بلاگرولینگی نداده ام جهت اطلاع عموم منشر کنم.

19-4 - متعهد میشوم که ... :

1 - در صورتیکه حضور در لیست هر سایتی، مشروط به لینک و یا لوگو در این وبلاگ باشد، قبول و پذیرش این امر را به مثابه قرارداد تلقی کرده و به تعهدات خود پایبند باشم. بدیهی است که در صورت انصراف از حضور، این موضوع را توسط ایمیل به مسئولین سایت مزبور اطلاع دهم.

2 - بازدید کنندگان را از آخرین وضعیت وبلاگنویسی خود مطلع کنم.

3 - در سایتهائی گروهی فقط یک آی دی داشته باشم.
4 - لوگو و تبلیغات نمایش داده شده توسط سرویس دهنده مجانی را حفظ کنم.
5 - از هر سایت فارسی زبان که از بودجه دولت خارجی استفاده میکند بخواهم که لینک مرا بردارد.
6 - این اصول را صرفنظر از خوشایند دیگران: هر تحریم، انزوا و از دست دادن بازدیدکننده: هر دشمنی و مخالفت و اصولا هر نوع عواقب ناخوشایند اجرا کنم.
19-5 - من ... را نمیپسندم:
1 - بازی های وبلاگی که حاصل آن برای بازدید کنندگان وبلاگ من مفید نباشد
2 - قرار دادن تصویر بدون ارتباط با مطلب به منظور جلب بازدید کننده
19-6 - من با ... مخالفم:
1 - قومیت گرائی، حمایت از جنسیت خاص، حمایت از وبلاگهای یک سرویس دهنده خاص و ... و کلا هر نوع جداسازی که محور آن تفاوت در نوع نگاه و اندیشه نباشد
2 - ارائه آمار تقلبی
3 - دستکاری در نظر سنجی ها
4 - نامهای فریبنده برای وبلاگ که هیچ سنخیتی با مطالب وبلاگ ندارند
5 - استفاده از عناوین فریبنده مانند دکتر، مهندس و غیره در نام وبلاگ که با مطالب عرضه شده در آن وبلاگ هماهنگی ندارند
6 - کامنت گذاری ناشناس به قصد توهین، کامنت ناشناس در وبلاگ خود
7 - نوشتن مطالب جنجالی به قصد ایجاد درگیری
8- حمله به شخصیت و خانواده وبلاگنویس
9 - سانسور خودخواهانه نظریات دیگران
10- امتیاز ویژه قائل شدن برای خودم بدون جهت. به عنوان مثال لیستی از وبلاگهای سیاسی ایجاد کنم و این وبلاگ را در آن لیست قرار بدهم.
11 - پینگ چند باره به منظور جلب بازدید کننده

پی نوشت:

1-چنانچه در رابطه با هر بند و جزء این مرامنامه قبلاً مطلبی در موافقت و یا مخالفت نوشته اید، لطفاً اطلاع دهید تا لینک آنرا در کنار آن بند قرار دهم.
2- هر انتقاد کلی و جزئی و یا کاری مشابه این مرامنامه را اطلاع دهید تا لینک آن را در این پست درج نمایم.
3- و بدیهی است که از هر نظر و نقد شما شدیداً استقبال میشود.

پی نوشت: 5 شهریور 1387
از این تاریخ این مرامنامه صرفاً به عنوان یک راهنما عمل خواهد کرد و خود را ملزم به رعایت کلیه این اصول نمیدانم. بدیهی است که دیگران را نیز در استفاده از این اصول جهت سنجش رفتار مجازی خود محق نمیدانم.

مقدمه ای بر مرامنامه

مطلبی را که در پست بعدی ارائه خواهم کرد گمان میکنم اولین پست در نوع خودش در وبلاگشهر باشد. رسم بوده است که از خود مختصرا بنویسند و از علایقشان به فیلم و موزیک و ... ولی فکر نمیکنم کسی به این طول و تفصیل از سیر تا پیاز تفکرش را از ساده ترین و پیش پا افتاده ترین مسائل تا پیچیده ترین و بحث انگیزترین نوشته باشد. کتاب نیست. خلاصه ای از پشت پرده ذهن من از وبلاگنویسی است. واکنش من به کجی های وبلاگشهر است. از تعاریف تا اخلاق تا روشها و قواعد. پستی که در پی خواهد آمد طولانی ترین پست من تاکنون است. حاصل تجربیات من در مدتی است که وبلاگ داشته ام.

گرچه ساعتها روی آن کار کرده ام ولی هر بار به نظرم رسیده است که تا پختگی و آن چیزی که مرا راضی کند روزها فاصله دارد. پر از تناقض و خطاهای منطقی است ولی هر چه هست کورش اسلام زاده و برداشتش از وبلاگنویسی و وبلاگشهر در این لحظه است.

آن را منتشر میکنم تا پیش از اینکه دیگران آنرا بخوانند، و شاید چراغ راهی برای آنان باشد، خودم را موظف به حرکتی هدفدار و منسجم بدانم. این مرامنامه چراغ راهنمای من از این پس خواهد بود و نهایت سعی من عمل به آن است. میخواهم حرکت من در وبلاگشهر منبعث از یک تئوری باشد.

آرزوی من ارتباط خوانندگان من با آن است. انتقاد، راهنمائی، نقد آن چیزی است که آرزویش را دارم. نمیدانم. شاید هم کسانی پیدا شوند که از این رویه الگو بگیرند و کاری شبیه را برای خود انجام دهند. مسلماً این مرامنامه آخرین مرامنامه نخواهد بود و حتماً کسانی بهتر از این را خواهند نوشت. کسانی پیدا خواهند شد که رویه ای عملی تر و بهتر از رویه من را پیش روی جویندگان راه و روش وبلاگنویسی قرار خواهند داد. هر چه هست این بضاعت فعلی من و در طبق اخلاص، برای شماست. شما دوستان و هموطنان من از هر مرام و مسلک.

پی نوشت: مرامنامه دنیای وبلاگ

قلعه نوئی 2 - کره جنوبی 4

سوءتفاهمات در ارتباطات مجازی

این دنیای واقعی پر از سوء تفاهمه. با وجودیکه 5 تا حس در کاره و ناخودآگاه ما داره هر حرکت چشم و ابرو و کلا بدن رو مراقبت میکنه و استنباط میکنه مدام شاهد سوء تفاهم بین آدمها هستیم. وای به حال ارتباطات در دنیای مجازی. چند تا مثال از این سوء تفاهمات مجازی اخیرم میزنم به عنوان شاهد:

در چند پست قبلی از بلاگری نوشتم که کامنتی برایش گذاشتم که منتشر نشد. توسط ایمیل توضیح خواستم جوابی نیامد. پست نظر خواهی برای افشای سانسور چی را که منتشر میکنم ایمیل میزند که معذرت میخوام و چیزی ندیدم و من تنبلم و اسپم جیمیل رو نگاه نمیکنم... تو چشماش که نمیشه نگاه کرد پس قبول. در جواب ایمیلش ایمیلی میفرستم و میگویم که قبول. ولی دوباره هیچ جوابی دریافت نمیکنم. دوباره ایمیل میفرستم که جواب من را با آن سابقه خرابت دریافت کردی؟! جواب میدهد بله...

در پستی دیگر از مناظره وبلاگی دو بلاگر ساکن تورنتو استنتاجی میکنم که ظاهراً به مذاق یکی از آنها خوش نمیآید و کامنتی برایم میگذارد. جواب طولانی را در زیر کامنتش میگذارم که خود میتواند یک پست باشد و توسط ایمیل هم، احتیاطاً، جواب را ارجاع میدهم به بخش نظرات. نه جوابی به ایمیل میدهد و نه کامنت. مرخصی است؟ بدش آمده؟ رفته توی قسمت اسپم ایمیلش؟ چند وقتی بعد من باب کنجکاوی به وبلاگش سر میزنم. در پست مربوط و در وبلاگ خودش به احتمال یک درصد جواب من را داده است که اگر به احتمال همان یک درصد جواب باشد به متلک بیشتر شباهت دارد تا جواب. متلک هست یا نه؟ اصلا خطاب به من هست یا به دیگران؟........

بیش از یکماه پیش خانمی با طول و تفصیل و دلسوزی توسط ایمیل اطلاع میدهد که "لیست وبلاگهای ایرانیان جهان" درست دیده نمیشود. ایمیلی میزنم و درخواست اطلاعات بیشتر ی از نوع سیستم عامل و مرورگرش میکنم. جوابی دریافت نمیکنم. همین خانم هفته پیش مجددا ایمیلی میزند و با لحنی که ناشی از عصبانیتش از بی قیدی من است من را بازخواست میکند. مشخص است که ایمیلی نگرفته. دوباره ایمیلی میزنم همراه با توضیحات و احتمالات و ... هنوز که هنوز است دارم سماق جوابش را میمکم. دلم میخواهد داد بزنم که بابا ایمیل من رسید؟ از چه مرورگری استفاده میکنی؟

آقائی از آمریکا پیامی مبنی بر تمایل به ورود به "لیست وبلاگهای ایرانیان جهان" ارسال میکند. اولاً که آدرس وبلاگ اشتباه است و بعد که با بدبختی آدرسش را با جستجو در گوگل پیدا میکنم میبینم که وبلاگ نیست بلکه سایت است. میخواهم برایش پیام بگذارم و عذر بخواهم، قسمت کامنتش پیام را نمیگیرد. هم درخواست اشتباهی کرده هم کامنتش کار نمیکند و دیگر هم فراموش میکنم که پیگیری کنم و جواب بدهم. ماه بعد میبینم که کل لیست را سرقت کرده و گذاشته در سایتش! انتقام گرفته؟ نمیدانم.

دوست عزیزی، نویسنده وبلاگ هایپر، نتایج تحقیقش را بصورت پست منتشر میکند. در قسمت نظرات آن پست از وی سئوالی اساسی میکنم که در نتیجه گیری من بسیار مهم است. بارها و بارها سر میزنم و هنوز که هنوز است خمار آن جوابم. مگر میشود که ندیده باشد؟ اهمیت نمیدهد؟ قابل نمیداند؟ سئوال من بی معنی بود؟...

از همه گفتم از خودم هم بگویم. مدتی بود که حس میکردم این موارد زیادتر از حد معمول است. بسیاری از ایمیلها بی جواب است تا اینکه چند روز قبل کشف کردم که اشکال از فرم تماس و سرویسهای ایمیل است. ظاهرا جیمیل و سایر سرویسها، ایمیلهای این سرویس را اسپم تلقی میکنند. حالا چند نفر در رابطه با من به سوءتفاهم رسیده اند خدا میداند. چه نسبتهائی به من داده اند و ... دهها مورد دیگر.

اقلیتی از وبلاگشهر، شاهزادگان آن هستند که حتی بعضی از فراشانشان هم جواب سلام و ایمیل و کامنت را نمیدهند چه برسد به خودشان. پا به وبلاگ هیچکس نمیگذارند یعنی در واقعی هیچ ردی از حضور ملوکانه نمیگذارند. مثل روح میایند و مثل روح میروند. با معرفت ترین این نجیب زادگان مجازی کسانی هستند که مخفیانه و دزدکی جواب کامنت را با ایمیل میدهند که نکند حیثیتشان از کامنت در وبلاگ دیگران آلوده شود. بعضی هاشان هم از جواب ندادن و کم محلی کردن نیرو میگیرند و احساس مهم بودن پیدا میکنند. آز آنها گذشته، بقیه ساکنین وبلاگشهر اهل این حرفها نیستند. این سوء تفاهمات و ارتباطات ناقص که گاه میشود به آن احتمالات بد نسبت داد ناشی از آن است که ارتباطات در دنیای مجازی هیچ استاندارد، عرف و قاعده واحدی ندارد و شاید بشود گفت که به تعداد ساکنین وبلاگشهر قاعده وجود دارد که الزاما این قواعد قابل فهم و درک برای دیگران نیستند.

نتیجه گیری که من از کل این جریانات کردم این است که چون دلایل واقعی بعضی از رفتارهای مشکوک را نمیفهمم و نمیتوانم هم که بفهمم. بنابرین:

1- مثبت اندیش باشم و بدانم که تعریف تعهد اجتماعی در پیش من و دیگران الزاما یکسان نیست.

2- به جای فکر منفی پیگیری کنم. دوباره کامنت بگذارم. دوباره و سه باره ایمیل بفرستم و بعد صفتی را به کسی نسبت دهم.

3- تمام رفتارهای سوءتفاهم زای دیگران را بازبینی کنم تا خودم برای دیگران چنین سوء تفاهماتی بوجود نیاورم یا حداقل آنرا کاهش دهم.

4- از فرهنگ ایرانی مدد بگیرم که میگوید هر سلامی علیکی میخواهد. هر ایمیلی پاسخی میخواهد.

5 - باز از فرهنگ ایرانی مدد بگیرم که هر دیدی بازدیدی میطلبد. بازدید کندگان نا آشنا به قواعد من، وقتی که در وبلاگم کامنت میگذارند، در وبلاگشان کامنت بگذارم و جواب بدهم.

6- از اصول ارتباطات و هواپیمائی کمک بگیرم که در مکالمات حتی ساده برای جلوگیری از سوء تفاهم، مدام میگویند: ROGER . بسته ارسالی شما با موفقیت دریافت شد. منهم کامنتها و ایمیلهای دریافتی را راجر کنم و به خوشخیالی واگذار نکنم.

7 - بلاگرهائی مثل حامد را ارج بگذارم که پس از دریافت هر ایمیل بلافاصله ایمیلی مبنی بر دریافت ایمیل میفرستند. ( که البته برای من به دلایل تکنیکی ممکن نیست)

کمی مضحک است زیرا که ماشینهای بی عقل ما که با آن وبلاگ مینویسیم دارای ارتباطاتی بی نقص هستند ولی ما که هوشمندیم و خودمان به آنها برنامه داده و پرتکل تعریف کرده ایم اینهمه کارمان عیب دارد. با وجودیکه همه داریم مینویسیم که عده بیشتری بازدید کننده داشته باشیم و یا ارتباطاتمان را قویتر کنیم ولی در نظرم مثل سرداران احمقی میمانیم که داریم یک به یک جبهه ها را فتح میکنیم ولی همزمان از پشت جبهه درو میشویم و تلفات میدهیم. واقعا داریم زخمهای مهلک به هم میزنم که گاهی فریادی مثل این فریاد به آسمان بلند میشود ولی اکثر اوقات کینه به دل میگیریم، تحریم میکنم، خودمان به جبران، همان رفتارها را میکنیم و... چاره کار چیست نمیدانم. شاید شما بتوانید راهنمائی کنید، مطلبی را که بلاگری نوشته معرفی کنید و ...

واقعاً در این چند سال وجود وبلاگشهر فارسی، یک قاعده ارتباطی و جمعی و مدون حتی در مقیاس کوچک شکل نگرفته؟ واقعا به نظر شما ریشه اصلی مشکلات وبلاگشهر و اینهمه درگیریها و دشمنی ها همین موضوع نیست؟

Technorati tags: Communication, miscommunication, virtual society

اساسنامه، مرامنامه، منشور اخلاقی وشاید هم نامی دیگر

یکی دو ماهی میشه که آروم آروم دارم روی پستی کار میکنم که شاید اولین در نوع خودش در وبلاگشهر باشه. یک ملغمه ای از منشور اخلاقی، اساسنامه، مرامنامه، دیدگاهها، ماموریتها، مبانی اعتقادی، افشای اطلاعات و ... که هنوز اسمی براش ندارم. در این مدت به درونم خیلی سر کشیدم که ببینم از وبلاگنویسی چی میخوام. وبلاگشهرو با همه خوبی و بدیهاش زیر نظر گرفتم و اینکه این وسط من چکاره ام. شریک دزد و رفیق قافله ام و یا اینکه اینقدر توان در خودم میبینم که بتونم خط مستقلی رو پایه ریزی کنم و به اصولم وفادار بمونم؟ کوتاه بنویسم یا بلند و چرا؟ به حسین درخشان لینک بدم یا نه؟ تحریمش کنم؟ اصلا چه کسی رو باید تحریم کرد؟ به کی باید لینک داد و چطور؟ در مقابل رندی دوستان چطور عمل کنم؟ آیا میشه در وبلاگشهر مودب و بچه خوب و سر به راه بود؟ و ... حاصلش یک پست طولانی خواهد بود که نهایت سعیم رو میکنم منظم و کلاسه اش کنم. تا بحالش که برای من مفید بوده و از کارم احساس رضایت میکنم و بعدش هم وقتی منتشر بشه شاید یکنفر کامل خوندش، در مقابل رندیها جبهه گرفت یا الگوئی گرفت که خودشم اینکار رو بکنه. امیدوارم حاصلش یک چیزی بشه که با یک نگاه بشه فهمید که آیا من کسی هستم که دوباره به من سر بزنه و بازدید کننده دائم بشه و یا اینکه افکار و ایده های من بدردش نمیخوره و او را به خیر و ما را به سلامت. خلاصه اینکه تکلیفها و جبهه ها هم برای من روشن میشه و هم بازدید کننده. تا همین چند روز آینده.

ِمهمانان من

یکهفته ای است که یک خانواده ایرانی از دانمارک مهمان من هستند. در طی گفتگوها چندین نکته به نظرم جالب آمد که برایتان نقل میکنم:

- تعجب کرده بودند که در تورنتو تابلو های فروشگاههای هر کامیونیتی به زبان آن کامیونیتی مثلا فارسی است و میگفتند در دانمارک اینجور نیست.

- از تنوع قیافه ها در تورنتو حیرت کرده بودند.

- میگفتند که در دانمارک زیر اکثر ناودانها بشکه ای برای ذخیره آب باران به منظور استفاده مجدد وجود دارد.

- میگفتند که در دانمارک دکتر دندانپزشک توصیه میکند که تا سن دهسالگی والدین دهان بچه ها را مسواک بزنند.

- میگفتند روزهای یکشنبه همه جا اجبارا تعطیل است.

- از تعداد زیاد دوچرخه ها در دانمارک و باندهای ویژه در اکثر خیابانها میگفتند.

- تعجب کرده بودند که از تمام کارخانجات معتبر اتومبیل سازی دنیا در تورنتو ماشین پیدا میشود به غیر از کارخانجات فرانسوی مانند پژو و ...

- میگفتند که تحصیل تا کلاس نهم در دانمارک اجباری است و تا این مقطع امتحان و نمره ای در کار نیست.

- میگفتند اکثر بچه ها بعد از کلاس 12 به مدت یکسال جهانگردی میکنند.

- میگفتند تعداد افغانیها در دانمارک بیش از ایرانیهاست.

- تعجب میکردند که در تورنتو روبنده پوش وجود ندارد و از تعداد زیاد روبنده پوشان اهل سومالی در دانمارک میگفتند.

ممنون میشوم که دوستانی که ساکن دانمارک هستند درباره این اطلاعات نظر بدهند.

ایرانیان موفق در خارج از کشور

گرچه این لیست کاملی از ایرانیان موفق نمیتواند باشد و نیست ولی با این وجود کاری با ارزش است. در زمینه آی تی که عمده فعالیت این وبلاگ با آن مرتبط است نام چند فرد بسیار موفق وجود دارد که هرگز نامی از آنان را نشنیده بودم.
از طریق بالاترین و کاربر Farzadim

نهضت وردپرس یا فاشیسم مجازی

دوست جدید و عزیزم، مزیدی، وبلاگنویس پزشکی دیگر، رئیس کل نهضت وردپرس، یک پدیده وبلاگنویسی است. با وجودیکه 7 ماهی است که وبلاگش را در وردپرس دات کام راه اندازی کرده است بی نهایت موفق عمل کرده است. آمار بیشترین تعداد پست در کل وبلاگشهر را اگر نمیدانید بدانید که متعلق به نیک آهنگ کوثر است با حدود 4500 پست، ولی مزیدی با این حجم کاری که در این 7 ماهه شاهد بودیم، به احتمال قوی، رکورد حجم و تعداد پست را با هم خواهد زد. سرشار از ایده های گوناگون و خلاقانه است. بزرگمنش است، زیرا که در مقابل گناهکار که آن کلمات بی نهایت سخیف و فراموش نشدنی را به ایشان نسبت داد، او را باز هم عزیز نامید. (در مورد خط خوردگی به توضیح گناهکار در قسمت نظرات رجوع شود) برخلاف گناهکار، من سر عقیده خودم هستم عقیده دارم که اکثر مطالب ایشان مفید بوده و حداقل آغارگر بحثی با ارزش بوده است، حتی اگر بعضی هایشان عمقی نداشته باشد که آنهم طبیعی است. آقای مزیدی دو بار نسبت به این وبلاگ لطف داشته اند. در مورد اول تعاریفی از این وبلاگ کردند که واقعا لایق آن نبوده ام و در مورد بعدی که گمان میکنم آخرین پستشان در لحظه نوشتن این کلام است در رابطه با دو مطلب من اظهار نظر کرده اند. نسبت به وردپرس دات کام (نه ارگ) و نهضت مربوطه انتقاداتی داشته ام (+ و +) ولی همواره سعی کرده ام از مدار خط قرمز اخلاقیم خارج نشوم و منتقد منصف باشم. طبیعی است که با این روابط حسنه و رو به بهتر شدن و فرهنگ کاسبکارانه غالب بر وبلاگشهر، منطق بازاری حکم میکند که لب فرو بندم و شاهد آن باشم که از معدن نوظهور نهضت وردپرس، لینک و بازدید کننده جدید استخراج کنم.

تنها یک مشکل وجود دارد و آن اینکه عزم جزم کرده ام که اصولی و اخلاق گرا بمانم حتی به قیمت بازدید کننده صفر و انزوای مطلق. چرا که این جامعه مجازی که هنوز کاملا شکل نگرفته است تنها جائی است که میشود امیدوار بود با دنیای پر از حیله و نیرنگ و بدی و کجی واقعی متفاوت باشد. سرزمینی باشد که در آن از باند و دسته و محفل و سیاست بازی خبری نباشد. ملاک برتری انسانها، اندیشه والایشان باشد نه قدرت مجازی (لینک و پیج رنک). جائی که همه آزادانه حرف بزنند، انتقاد خیرخواهانه کنند و ملاک، لباس تن انسانها نباشد (سرویس دهنده - ظاهر -دامین اختصاصی). این دنیای مجازی، اتوپیای من است که برایش میجنگم و حقیقت را فدای مصلحت نخواهم کرد.

دوست من، آقای مزیدی، در آخرین پرده از نمایشنامه نهضت وردپرس، شاید ناآگاهانه، خط فکریِ بکری را به هواداران نهضت داده است که کاملا نوظهور است. اعلام کرده اند که در جهت حمایت از وردپرس، به استثناء بلاگر، بقیه وبلاگنویسان روی سیستمهای ایرانی و غیر ایرانی مانند بلاگفا، میهن بلاگ، پرشین بلاگ و غیره مشمول تحریم ایشان خواهند بود. دقیق تر بگویم که یک جامعه مجازی طبقاتی را ترسیم کرده اند که در آن پرولتاریای مجازی، وردپرس دات کام است. در طبقه پائین تر، وردپرس دات ارگ و به نظر هم میرسد که با بلاگر هم در حال حاضر متحد هستند. بقیه هم از دم جزء اعدامی ها. عیبش چیست؟ عیبش اینست که این اظهار عقیده ساده ای نیست. در خودش هسته های اولین تئوری نژادپرستانه مجازی را دارد. همان فاشیسم مجازی است با استدلالهای زیبا ولی توخالی. همان "خودی" و "غیرخودی" خودمان است با تبعات غم انگیزش. همان عقب گرد است که به جای برتری دادن به اندیشه، به خون قبیله وردپرس بها میدهد. ادامه پارتی بازی مجازی، رفیق بازی مجازی. پشتوانه اش چیست؟ پشتوانه اش اولین کامیونیتی رو به گسترش و متحد فارسی زبان، رهبری فعال و هوشمند و هواداران فعالی که بیش از هر گروه دیگر وب و آی تی را میشناسند.

آقای مزیدی! این درست که سرویسهای ایرانی مشکلاتی دارند و منهم انتقاداتم را گفته ام ولی چطور دلت می آید که فرمان تحریم هزاران وبلاگنویس خوب هموطن را صادر کنی؟ چطور دلت میآید به آی تی رو به زوال ایران ضربه بزنی؟ چگونه زحمات علیرضا عسکری را نمیبینی که در 16 سالگی میهن بلاگ را پایه گذاری کرد و در این لحظه سایت 982 جهان است. چگونه برایت این افتخار نیست که از لحاظ ترافیک، سایتی از ایران عقب مانده ما، بلاگفا، 272 ام دنیا باشد؟ پاک کردن 17000 وبلاگ غیرفعال توسط یک سرویس دهنده، ناشی از ناآگاهی و کمبود امکانات است و سزایش تحریم وبلاگنویس ایرانی نیست. گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مسگری. اگر میبینی من روی بلاگر مینویسم ناشی از این نیست که برایم تقدس دارد. بلاگر و وردپرس مثل خر ما، ابزار و وسیله نقلیه ما هستند که با آن بسوی هدفی میرویم. چگونه خر یا ابزار میتواند مقصد و مقدس باشد؟ من و تو حق داریم که از موضع یک هموطن و دوست، منتقد سرویسهای ایرانی باشیم، از آنها بخواهیم که از حقوق کاربر ایرانی دفاع کنند، سیستم را بهتر کنند و باید که آگاهشان کنیم ولی حق نداریم پشت به وطن و هموطن و به سوی قبله بلاگر و وردپرس نماز بخوانیم. اقتضای جهان امروز تعصب کورکورانه نیست و قبلا هم گفته ام که باید هموطن را آگاه کرد تا انتخاب کند نه اینکه به بهانه تحریمِ لینک، عده ای را، و به وعده لینک دادن، عده ای دیگر را، به سمت سرویس مورد علاقه مان بکشیم. این سرویس مورد علاقه، به ما در ازاء این ضربه به سرویسهای ایرانی چه میدهد که ارزشش را داشته باشد؟ بگذار کمی بدبینانه احتمالاتی را که از ذهنم میگذرد بنویسم. بشر است دیگر و قبل از یک عقیده قاطع، مغز جولانگاه خیالات میشود.

ممکن است دوستی و ارتباط ایمیلی با یکی از مسئولین وردپرس باعث شده است که چنین سنگ وردپرس را به سینه میزنی. ممکن است تاریخ را خوانده ای و در رویای تاسیس پادشاهی و یا امپراطوریت در این دنیای مجازی هستی و ... که امیدوارم همه خیالات باطل باشد و هیچکدام نباشد. آقای مزیدی عزیز فقط بگذار محظ احتیاط به تو یادآوری کنم که هدف، وسیله را توجیه نمیکند.

آقای مزیدی هنوز عقیده دارم که بر خلاف تبلیغات نهضت، که مدام بین وردپرس دات کام و ارگ پل میزند و از سورس باز وردپرس دات ارگ، برای پوشاندن سورس بسته و محدودیتهای وردپرس دات کام استفاده میکند، وردپرس دات کام دارای محدودیتهای اساسی است. با این وجود وردپرس دات کام تنها یکی از انتخابهاست نه قبله و کمال مطلوب.

آقای مزیدی، دوست و هموطن من،در این لحظه نه تو به من لینک داده ای و نه من به تو. جای تو در قسمت آی تی نویسان من خالی است که هم اکنون آنرا پر میکنم و لینک میدهم چون میدانم که بیشتر مطالبت برای خوانندگان من مفیدخواهد بود و تا زمانی که خصوصیات حسین درخشان دیگری را در تو ندیده ام جای لینکت محفوظ خواهد بود ولی از تو تقاضا میکنم که تا زمانی که این عقیده فاشیستی را داری به من لینک نده که حاضر نیستم از مزایای این تبعیضت بهره مند شوم. از وردپرسی های عزیز هم اعم از نهضتی و غیر نهضتی که به من لینک داده اند میخواهم که چنانچه به این تئوری تبعیض اعتقاد دارند لینک مرا بردارند و اجازه هم بدهند که منهم طبق اعتقادم عمل کنم و به شما لینک بدهم با این تفاوت که من به محتوی، مطلب و اندیشه تان لینک میدهم نه به قالبتان، خون وردپرسی تان. به روال آنچه منطقا باید باشد.

پرنده مردنی است، پرواز را به خاطر بسپار.

توضیح: اشتباه نشود که عاشق سینه چاک بلاگر یا دشمن خونی وردپرس دات کام هستم که اگر کمی مطالب این وبلاگ را زیر و رو کنید خواهید دید که چنین نیست. چنین احتمالی هم وجود دارد که که اولین نفر در میان ایرانیها باشم که وبلاگی را در وردپرس دات کام به ثبت رسانده باشد. - iran.wordpress.com -بنابرین از اول به وجود آمدنش احتمال انتقال وبلاگنویسی ام به وردپرس مطرح بوده است تا حالا. نرم افزار وردپرس (ارگ) را هم یکی از انتخابهای مطلوب برای داشتن دامین اختصاصی میدانم . به نوشته های دوست عزیزم آقای مزیدی هم انتقاداتی دارم ولی فقط به بخشی از نوشته هایشان نه هر نوشته شان. از میان بیش از 500 پستشان تعداد زیادی برایم مفید بوده است و به همین خاطر این را هم وظیفه خودم و هم اقدامی مناسب میبینم که در فارسی سازی جمعی وردپرس هم همکاری کنم. به کامیونیتی وردپرس فارسی هم اعتراضی ندارم بلکه اعتراض من به تقدس وردپرس است.

جنسیت در وبلاگشهر

چند روزی است که دارم یک گفتگوی الا کلنگی بین دو وبلاگنویس ساکن کانادا را تعقیب میکنم. یکی خانمی است به نام سارا رها و دیگری آقائی است به نام ققنوس. این گفتگو از خانم سارا رها شروع شد که در پستی تحت عنوان: مرد ایرانی در تلاطم بازسازی هویتی نو از مشکلات و ذهنیت مرد ایرانی مهاجر گفته است. آقای ققنوس هم در پستی تحت عنوان: مردان مهاجر بار مضاعف مشکلات عاطفی را بردوش دارند به آن جواب گفته اند. هر کدام تا این لحظه یک پست دیگر هم در جواب داشته اند. آنچه مهم است اینست که دو آدم منطقی، در کانادا که بلاد استفاده ابزاری از هر موضوعی جهت جلب بازدید کننده است، برای اولین بار آمده اند متمدنانه، بعدی از ابعاد مهاجرت را از دید خود بازکرده اند که حداقل فایده اش اینست که متقاضیان مهاجرت اندکی حس کنند چه آتشی احتمالا در انتظارشان است.

کاری به این ندارم که شخصاً با که و در کجایش موافقم که اگر جامعه شناس و روانشناس هم بودند، که نیستند، باز هم اما و اگر در حرفشان بسیار بود و منهم سالهاست بحث در مورد جامعه و روان و کلا حیطه مربوط به علوم اجتماعی انسانی را متوقف کرده ام و از نظر من همه تعمیم دادنها کشک است و هر کسی با این تحلیلها میتواند زندگی شخصی خود را مرور کرده و از آن نتیجه ای شخصی بگیرد. غرضم چیز دیگری است.

مقایسه ای کردم بین این دو وبلاگ. خانم سارا رها 4 ماهی است که در وبلاگش مینویسد و آقای ققنوس نزدیک یکسال. در لینکدانی دوستان خانم سارا رها لینکی وجود ندارد ولی در لینکدانی دوستان آقای ققنوس 34 وبلاگ وجود دارد. پست هردوشان بالاترینی شده است. هر دو در نوشته هایشان به هم لینک داده اند. فقط عجیب اینجاست که خانم سارا رها از بابت پستش 19 کامنت دریافت کرده است و آقای ققنوس فقط 1 کامنت و آنهم از خودخانم سارا رها. به اینجا میرسم که جنسیت، خودآگاه و یا ناخودآگاه، در بطن هر عمل و رفتار ما حاضر است حتی در این دنیای مجازی و از پشت مانیتور که حواس پنجگانه کاملا پنچرِ است.

تنها تفاوت دیگری که در این دو وبلاگ دیدم این بود که ظاهر وبلاگ خانم سارا رها حداقل به نظر من زیباتر رسید (نه زیبا) و شاید این هم موثر باشد که البته تجربه شخصی من چیز دیگری است. از زمانی که قالب وبلاگم را عوض کرده ام کامنت کمتری میگیرم. واقعا اگر مسئله جنسیت در اینجا مطرح نیست چه عاملی باعث این تفاوت فاحش شده است؟

یک داستان واقعی از وبلاگشهر

در همان بحبوحه سرقت "لیست وبلاگهای فارسی ایرانیان جهان"، توسط هموطنی ساکن آمریکا، و اینکه دو دلم که آیا "خودسوزی فرهنگی" کنم یا نه، با وبلاگ هموطنی آشنا میشوم.

ایشان ساکن ایران است، عنوان دکترا دارد ( که البته با آقایان مزیدی و مجیدی اشتباه نشود)، سابقه چند ساله در وبلاگ نویسی دارد، روزانه نزدیک 1000 بازدید کننده دارد، وبلاگی با مطالب منحصر به فرد دارد، سوابق تحقیق دارد و ... که متاسفانه بیشتر از این نمیتوانم بگویم.

ایشان در وبلاگشان لطف میکنند و به من لینک میدهند و من لینک را موکول به تغییر قالبهای دو وبلاگم. در آخرین ایمیل فی مابین، حدود 2 ماه پیش، ایشان از من تقاضای همکاری مشترک در یک پروژه تحقیقی میکنند.

به این پروژه بی نهایت علاقمندم و قسمت عمده تجربه من در وبلاگنویسی با آن مرتبط است. بلافاصله شروع به خواندن وبلاگشان میکنم. مطالب شیرین و مواضع بی نقص است و هر لحظه به یقین بیشتری میرسم که ایمیلی به این فرد فاضل بزنم و جواب قبولی و اینکه، این برایم نهایت افتخار است که با شما همکاری داشته باشم، ارسال کنم. چند مطلب وبلاگشان مرتبط با حال و روزی است که در سرقت لیستم دارم. خوشحال میشوم که ایشان یکی از معدود وبلاگنویسانی است که سیستماتیک درباره کپی رایت و حفظ حقوق مولف نوشته است. تا اینکه شروع به خواندن مقاله جالب دیگری میکنم و ...

به ناگاه کلمات برایم آشنا میشوند و هرچه جلوتر میروم متعجب تر میشوم که اینها آشناست و به ناگاه دنیا دور سرم میچرخد ... با عجله به وبلاگ خودم میروم و به یقین میرسم که 2 پاراگراف کامل از نوشته های 2 سال پیش من در مقاله ایشان وجود دارد. رعایت کپی رایت هم نشده است و لینکی هم در کار نیست ... وای که چقدر دیدن این مطالب سخت بود. از سارق لیست انتظار نداشتم که به هموطن دیگر چنین جفا کند و حالا یک وبلاگنویس با سابقه، تحصیلکرده، محقق به من چنین جفائی را کرده است. دلم کمتر میسوخت اگر داد حفظ حقوق پدیدآورندگان را نمیداد. بارها وبلاگنویسی تازه کار مطالب من را به نام خود قالب زده است و ککم هم نگزیده است و با خودم فکر کرده ام مگر من نمینویسم که خوانده شود. چه فرق میکند. ولی ولی ولی این یکی کاملا متفاوت است...

واکنش اولیه من افشاء این مسئله هست. تمام شواهد و مدارک را نگهداری میکنم، نزدیک 20 آدرس ایمیل از مرتبطین ایشان که همه شناخته شده و معتبرند جمع میکنم ولی در نهایت ... دلم نمیآید که چنین با آبروی کسی بازی کنم. عکسهایش را که در وبلاگش میبینم آدم متشخصی است و ... خلاصه جنگی در وجدانم دارم.

خلاصه اینکه نزدیک 2 ماه است در میان زمین و آسمان گیر کرده ام. یک دلم میگوید که احوال وی را عبرت مردم سازم. این راه، به نوعی خدمت به جامعه و در راستای هدف من، مبارزه با ناقضین کپی رایت هم هست. ولی از طرف دیگر فکر میکنم که همه مان همین هستیم. کم یا زیاد. شعار میدهیم و عمل نمیکنیم. ریا و دوروئی فراوان در ما وجود دارد و ... خلاصه که هنوز هیچ کاری نکرده ام. ایمیلی نزده ام، اعتراضی نکرده ام ... شما به من بگوئید چه کنم؟

پی نوشت: دوست عزیزم صالح از وبلاگ در جستجوی کلمات پستی دارد تحت عنوان بی اعتمادی به اعتماد که در آن از سرقت مطلبش توسط روزنامه اعتماد ملی میگوید. مطالعه این مطلب و کامنتهای این پست من را متقاعد کرد که ابعاد تخلف در رعایت حقوق صاجبان اثر ابعادی بسیار گسترده تر از آنی دارد که فکر میکردم.

شما جای من باشید چه میکنید؟

سابقه: مدتها بود که توجهم به وبلاگ جالبی جلب شده بود و برایش کامنت میگذاشتم و اظهارنظر میکردم و در وبلاگم هم چند بار مطالب جالبش را ذکر و لینک داده بودم. در ارتباط با یکی از مجموعه پستهایش نظر انتقادیم را در وبلاگ خودم ابراز میکنم و وی به انتقاد من با عنوان "دوستی عزیز" جواب میدهد. ( بدون نام و لینک ). باز هم در پای پستهایش کامنت میگذارم تا اینکه....

پست کلاسیک، بی طرفانه و مفصل دیگری را به قصد شفافیت مسئله آماده میکنم و در قسمت نظرات آخرین پستش، اشاره ساده ای میکنم که برای این موضوع جوابیه ای را آماده کرده ام. بر خلاف انتظارم این مطلب سانسور میشود. چند روزی صبر میکنم ولی بی فایده. قبل از هر قضاوتی، ایمیلی برایش ارسال میکنم و دلیل سانسور نظرم را میخواهم. این ایمیل هم جوابی دریافت نمیکند. پیش خودم عهد میکنم که هرگز در بخش نظراتش ننویسم تا اینکه بعد از مدتها...

در ارتباط با یکی از پستهایم، برای اولین بار، ضمن ذکر نام، لینک هم میدهد و از کار من به شکلی تعریف میکند که لایقش نیستم. باز هم کلمه "دوست عزیز" به کار میرود. رفتارش را نمیفهمم.

چند بار عزم کردم که این موضوع را در وبلاگ بنویسم ولی بعد پشیمان شدم.چون نمیدانم رفتار درست چیست این موضوع را به نظر سنجی گذاشتم.

پی نوشت: ایمیلی از هموطن گرامی که موضوع این پست بود دریافت داشتم مبنی بر اینکه نه کامنتی دریافت کرده است و نه ایمیلی و منهم پذیرفتم که موضوع سوء تفاهم بوده است. در واقع دقیقا هدف من گله گذاری از وبلاگنویس دیگر نبود که همیشه از این متنفر بوده ام که وبلاگم را در جایگاه مکاتبات با نفر دیگر قرار بدهم. این پست عمدتا با هدف جلب توجه معدود افرادی بود که آنرا میخوانند تا بدانند که سانسور نظرات و عدم جوابگوئی به ایمیلها کار ناپسندی است. فقط یکی دو موضوع قابل ذکر وجود دارد:
1- به موازات افزایش بازدید کننده طبیعتا کامنت و ایمیل بیشتری دریافت میکنیم. به نظر من این وظیفه وبلاگنویس است که مدیریت بیشتر و بهتری در این مورد داشته باشد. از دید بازدیدکننده ای که کامنت میگذارد سهل انگاری یا عدم جوابگوئی وبلاگنویس قابل قبول نیست.
2- مکاتبات مجازی هم مثل دنیای عینی است. همانطور که هر سلامی علیکی لازم دارد هر مکاتبه ای جواب میخواهد.
3- در مورد همین دوست عزیز به نظرم دوباره مشکلی وجود دارد. من ایمیلی دریافت کردم. به آن جواب دادم ولی دوباره جوابی نگرفتم. در این لحظه هنوز منتظرم که جوابی بگیرم که ایمیل من رسیده است. از کجا میتوانم این یقین را داشته باشم که ایمیل من به دست گیرنده رسیده است. خلاصه اینکه مکاتبات در دنیای واقعی پیچیده است و پر از سوء تفاهم و در دنیای مجازی به مراتب بدتر. و به نظرم تنها راهش به یقین رسیدن از این است که طرف مقابل پیام را دریافت کرده است.

یک بام و دو هوا و لعنت بر گوگل

 در وبگردی دیروز مطلبی نظرم را جلب کرد. به جدول زیر و مقایسه دو وبلاگ توجه کنید:

نام وبلاگ	سرویس	#پست	فعالیت	پیج رنک
سرزمین نو	بلاگر	249	4 ماه	3
کودکی گمشده	میهن بلاگ	522	19 ماه	2

 نمیفهمم چطور ممکن است پیج رنک کسی که دو برابر دیگری پست داشته و 5 برابر طولانی تر ، از لحاظ زمانی، در وبلاگش نوشته باشد کمتر از آن یکی باشد. جالب است که بدانید که نویسنده هر دو وبلاگ یکی است. هر دو وبلاگ تمی ادبی دارد و شامل داستانها و مطالب کوتاه است. خلاصه اینکه این کینه به ایران همه جا گریبان می درد.  حالا این الطاف، مخصوص به ایران است یا پارتی بازی برای بلاگر، نمیدانم. شاید شما نظر دیگری داشته باشید.

افزودن دیکشنری با تلفظ به فایرفاکس

Answers.com اکستنشن مفیدی برای فایرفاکس دارد. پس از نصب روی فایرفاکس، با alt-click روی هر لغتی در مرورگر، کادر پاپ آپی ظاهر میشود که اطلاعاتی شبیه پست قبل را عرضه میدارد. همان دیکشنری مقیم در وبلاگ. با این اکستنشن فایر فاکس، مجهزتر از همیشه میتوان متون انگلیسی در وب را مرور کرد.

لینک به صفحه مربوط (+)

در ضمن این سایت کادر جستجوی مخصوص هم دارد که در حال حاضر در ستون راست این وبلاگ قرار داده شده است. پس از وارد کردن کلمه انگلیسی، دریائی از اطلاعات مفید در اختیار قرار میگیرد. دیکشنری عمومی آمریکن هریتیج همراه با تلفظ، معانی در دیکشنری های تخصصیِ، مداخل از سه دائره المعارف از جمله بریتانیکا، کلمبیا و ویکی پدیا - مترادفها - متضادها - اختصارات و ... در انتها ترجمه لغت مورد جستجو به پانزده زبان از جمله عربی ( فارسی؟). امکان انتخاب از میان 4 شکل مختلف هم وجود دارد.

کد مربوط را از اینجا دریافت کنید (+)

Technorati tags: فایرفاکس, firefox, extention, dictionary

دیکشنری مقیم در وبلاگ

گمان میکنم اکثر خوانندگان این وبلاگ با دیکشنری های مقیم در حافظه آشنا باشند. با نسل جدیدش میشود به هنگام وبگردی، با دبل کلیک روی لغات، معانی آنها را بلافاصله گرفت. اما گمان نمیکنم این اکثریت با دیکشنری مقیم در وبلاگ! آشنا باشند.

جدیداً به چنین دیکشنری منحصر به فردی برخورده ام. سایت بسیار معتبر َAnswers.Com کدی را عرضه کرده است که پس از قرار دادن آن در هر جای وبلاگتان، بازدید کننده وبلاگ از طریق کادر پاپ آپ، به دیکشنری به همراه تلفظ دسترسی می یابد. دیکشنری مرجع همان The American Heritage Dictionary مشهور است. این دیکشنری مقیم در وبلاگ! امکان فوق العاده ای برای افزودن به وبلاگ هموطنانی است که به انگلیسی مینویسند.

برای تست این دیکشنری متن کوتاه زیر را آماده کرده ام. روی هر کدام از کلمات دابل کلیک کنید:

Six months ago I researched and indexed all the "question and answer" sites, but I hadn't time to review them. Recently I researched again and reviewed them. Surprisingly, in this sector, number of newly found services has been almost doubled.

توصیه: این کد را حتی الامکان در انتهای وبلاگ و یا جائی که دیرتر از همه بارگذاری میشود قرار دهید. در کد مشکل خاصی نیست بلکه این توصیه من برای هر کدجاوا اسکریپتی است.

لینک به صفحه حاوی کد مربوط (+)

هموطنانی که وبلاگهای انگلیسی دارند حتماً Answerlinks را هم نگاه کنند.

Technorati tags: دیکشنری, دیکشنری مقیم در حافظه, وبلاگ, dictionary, refrence, widget

بررسی : ماندن روی وبلاگهای مجانی یا دومین شخصی داشتن؟

مقدمه: همین چند وقت پیش بود که در گیر و داری که سر و صدای مهاجرت از سرویسهای ایرانی به وردپرس مجانی بلند شده بود، کسی رادیدم که با صدای گوشخراشی فریاد میزند: "آی هوار!!!!!! آقا چرا نمی آیید دامنه مستقل ثبت کنید و از وردپرس شخصی استفاده کنید که هیچ مشکلی هم نداره؟ ما ایرانیها تا کی باید گدابازی دربیاریم و کفن مفت دیدیم دراز شیم؟ (دنبال کفن مفت بگردیم؟) وقتی هنوز میگیم و میشنویم که “مفت باشه! کوفت باشه!” این مشکلات هست!!! آقا مگه سالی ۲۰ یا ۳۰ هزار تومان خیلیه؟؟؟ یعنی ما اینقدر بدبخت و فقیریم؟ با اینهمه درآمد این مملکت !!! چرا نیمخواهیم پیشرفت کنیم؟ الآن دیگه URL شخصی جزئی از زندگی مردم دنیا شده . بابا اینو بفهمیم! آی هوار !!!!!" من در برخورد لحظه ای با نوشته‌اش کمی احساس توهین کردم و به نظرم آمد که این جزم اندیشی است. اما مکاتبات بیشتر با آن فرد، نهایتا من رامتقاعد کرد که نویسنده وبلاگ با اینترنت، عباس خسروبیگی، برخلاف برداشت اولیه، جوانی با معرفت و داناست و از بعضی جهات منطقی هم میگوید. خلاصه اینکه در آخرین پستِ در این ارتباط، من قول دادم و او قول گرفت که نظر مشروحم را در این مورد بنویسم. این پست کلاسیک، گرچه با تاخیر، و عمدتا به خاطر تغییر قالب این وبلاگ و لیست وبلاگهای ایرانیان جهان، نظر مشروح من در این مورد است و امیدوارم این نقطه شروع خوبی باشد برای کسانی که قصد دارند قضیه را سبک و سنگین کنند و سنجیده اقدامی را انجام دهند.

این پست به نوعی غلط زیادی است چون گرچه من اکثر سرویس دهندگان مجانی را امتحان کرده ام و حس میکنم این فضا را تا حد زیادی میشناسم ولی هیچگاه دومین اختصاصی برای وبلاگی نداشته ام و با نرم افزار مدیریت محتوائی کار نکرده ام. تصمیم برای نوشتن این پست را از شجاعت من بدانید زیرا که در عمل آنرا سخت ترین و پیچیده ترین پستی یافتم که تا به حال نوشته ام زیرا که در آن سیب را با سیب مقایسه نمی کنم بلکه فقط روشنگر پارامترها هستم. این پست به نوعی فضای ذهنی یک وبلاگنویس متوسط را از رفتن روی دومین اختصاصی نشان میدهد. در ضمن میتواند نقطه شروعی برای یک بحث باشد که امیدوارم وبلاگنویسان مثبت اندیش به غنای این بحث کمک کنند.

در اینجا مزایا و معایب ماندن روی سرویس دهندگان مجانی و یا نوشتن روی دومین اختصاصی با هم مقایسه شده اند. سرویس دهندگان مجانی،بلاگر، وردپرس دات کام، بلاگفا، پرشین بلاگ و غیره هستند. اینها سرویسهائی هستند که شامل نرم افزار، فضا ... و در کل یک مجموعه اند. کسانی که روی دومین خودشان مینویسند، برای نوشتن روی دومین اختصاصی باید نامی را به ثبت رساند، فضائی تهیه کرده و سپس نرم افزار " سیستم مدیریت محتوی"، CMS، را انتخاب کرده و اقدام به نصب و راه اندازی وبلاگ کنند. حدس من این است که بالای 95 درصد وبلاگهای فعال از سرویس دهندگان مجانی استفاده میکنند و گمان میکنم برای هر کسی که وبلاگی را چند وقت داشته باشد، این وسوسه وجود داشته است که امکان فضا و نام اختصاصی را بررسی کند. از نظر من این کار مزایا و معایبی دارد که در این مطلب به آن خواهم پرداخت. لطفا موارد از قلم افتاده یا اشتباه را تذکر دهید.

آبی: برتری با دومین شخصی قرمز: برتری باسرویس مجانی بولد رنگی: برتری بزرگ ( اینها فقط راهنماست و ارزش زیادی ندارد)

1-ثبت دومین اختصاصی :
a - برای ثبت دومین شخصی باید پول پرداخت. این پرداخت، ناچیز و در حد چند دلار است ولی هزینه ای دائمی است و هر سال باید آنرا پرداخت. در غیر اینصورت محتویات وبلاگ از دست میرود. معمولا در سرویسهای مجانی برای ثبت، چیزی نمیپردازید و سرویسهای مطمئن، در صورت عدم فعالیت، وبلاگتان را پاک نمیکنند.
b- با ثبت دومین اختصاصی نام مناسب تری را خواهید داشت به شکل: www.yourname.com ولی در سرویسهای مجانی شما ساب دومین سرویس دهنده هستید. به شکل: yourname.serviceprovider.com که در اینجا مشخصاً مورد دومین اختصاصی برتری اندکی دارد. در عین حال در مورد دومین اختصاصی، در صورت استقبال خیره کننده از وبلاگتان، برای رقبای احتمالی این امکان وجود دارد که پسوندهای دیگری را با نام انتخابی شما به ثبت برسانند مانند: دات نت، دات ارگ، دات آی آر. همان مسئله ای که برای بلاگ نیوز و بسیاری دیگر اتفاق افتاده است.
c- آدرس دومین اختصاصی گرچه میتواند ساب دومینهائی متعدد داشته باشد ولی برای آدرس سر راست دیگری مانند مورد بالا احتیاج به ثبت و پرداخت پول هست. در بسیاری از سرویس دهندگان مجانی میتوان آدرسهای متعددی را ثبت کرد.
d - در سرویس مجانی به نوعی شرایط مشروطی در استفاده وجود دارد و معمولا این حق برای سرویس دهنده وجود دارد که بسته به تشخیص خود، به حیات وبلاگ خاتمه دهد. بسیاری از سرویس دهندگان ایرانی به غیر از خط قرمز هائی معمولِ اکثرِ سرویس دهندگان، ملاحظات ویژه دیگری هم دارند که در موارد متعددی علیرغم ناآگاهی وبلاگنویس استفاده کرده اند. سرویس دهندگان خارجی معمولا خط قرمزهای کمتری را تحمیل میکنند و در مورد بلاگر به عنوان مثال، تاکنون سابقه ای از استفاده از این قدرت در دست ندارم. این نوع مشروط بودن، بصورت تئوریک، نشان میدهد که وبلاگنویس، اختیار مطلق در استفاده از وبلاگ و مالکیت بر محتوا را ندارد. از زاویه ای دیگر اجبار به تمدید سالیانه ثبت و فضا هم نشان میدهد این اختیار در مورد دومین اختصاصی مطلق نیست. به نوعی میشود گفت در دومین اختصاصی هم نام و فضا اجاره ای هستند.
e - دومین اختصاصی پرستیژ بیشتری دارد و حس حرفه ای گری را بیشتر القا میکند. نشان از سابقه و تداوم کار دارد. بازدیدکننده به این نوع آدرس تمایل بیشتری دارد. لیست 100 وبلاگ برتر جهان از تکنوراتی عمدتا شامل وبلاگهائی با دومین اختصاصی است گرچه استثنائاتی وجود دارد. وبلاگPostSecret که در روی بلاگر مستقر است به گونه بارزی تضعیف کننده اهمیت صرفِ وجود دومین اختصاصی در موفقیت است. این وبلاگ در رده 9 لیست محبوبترینهای تکنوراتی با بیش از 12,000 لینک - پیج رنک گوگل 7 - یعنی بالاتر از تمام سایتها و وبلاگهای ایرانی - و دارای 85 میلیون بازدید کل است که نشان از موضوعی اساسی دیگر دارد. که ایده و محتوی تعیین کننده اصلی است.
f- ف.ی.ل.ت.ر.ی.ن.گ هم موضوع دیگری است. ثبت دومین جدید و ... کار آنچنان آسانی نیست. در سرویس دهندگان مجانی میشود ساعتی یک وبلاگ به ثبت رساند. میشود به اسم قبلی دائما عددی مانند تاریخ روز را اضافه کرد. میشود سرویس دهنده را تغییر داد و ...

2- تهیه فضا:
a- دومین اختصاصی فضائی برای نگهداری نرم افزار مدیریت محتوا، اضافه کردن افزونه ها، فایلها و نرم افزار مدیریت داده نیاز دارد. گرچه فضای مجانی هم وجود دارد ولی علی الاصول باید برای آن وجهی پرداخت که میتواند از ماهیانه چند دلار تا چند صد دلار بسته به امکانات دریافتی باشد. به هر حال از این بابت محدودیت وجود دارد.
b- در دومین اختصاصی برای فضای نگهداری نرم افزار ، افزونه ها و مدیریت داده یاید پول پرداخت. در سرویس دهندگان مجانی این فضا رایگان است.
c- فضای آپلود فایل بسته به پکیج دریافتی متفاوت است و از حد 50 مگابایت تا چند گیگا بایت متغییر است. از این فضای اختصاصی در دومین اختصاصی هر استفاده ممکن را میشوذ داشت از جمله قرار دادن فایلهای صوتی، تصویری، ویدئوئی، ایجاد صفحات استاتیک و ... بسیاری از سرویس دهندگان مجانی امکان جالبی را فراهم نمیکنند از جمله وردپرس مجانی تا حد 50 مگابایت و جدیدا بعضی از سرویسهای ایرانی هم اندکی فضای مجانی برای فایل میدهد که عمدتا هم جهت فایلهای تصویری است و حتی سرویس دهنده دست و دبلبازی مانند بلاگر که تا حد 1 گیگابایت فضای رایگان میدهد این فضا را مختص عکس میدانذ. شخصا یکی از محدودیبتهای من در بلاگر، عدم امکان آپلود فایل CSS واستفاده خارجی از آن است.
d- در دومین شخصی همراه بسته فضا، آدرس ایمیل اختصاصی هم میآید. در سرویس مجانی ایمیل اختصاصی وجود ندارد.
e - یافتن هاست مناسب خود مشکل است. سرعت سرور و زمانی که سرور در دسترس است پارامترهای مهمی هستند. در هر صورت در مورد دومین شخصی امکان انتخاب بین سرویس دهندگان فضا وجود دارد. در سرویس دهنده مجانی انتخابی وجود ندارد.
f- پهنای باند نیز موضوعی است که باید در نظر گرفت. در مورد دومین اختصاصی، هر بسته با پهنای باند خاصی عرضه میشود. این پهنای باند یا حداکثر مصرفی را که از امکانات سرور میشود دریافت کرد در هر حال محدود است و پارامتر تعیین کننده ای نیز هست. در سرویس مجانی این پهنای باند مصرفی نامحدود است.
g- مکان سرور پارامتر دیگری است. قرار داشتن سرور در کشورهائی که قوانین روشن و الزام عملی به آزادی بیان ندارند خطری برای کنترل و مالکیت بر دارائی های فکری وبلاگنویس است. از این بابت سرویس دهندگان مجانی متفاوتند.
h - فروشنده فضا و حوزه قضائی که وی در آن قرار دارد هم مهم است. این فروشنده ممکن است خود مالکیتی به سرور نداشته باشد و فروشنده مجدد- Reseller - باشد. استقرار فروشنده در کشورهائی که مشکلات مورد بالا را دارند از بابت امنیت اطلاعات، تفاوت ماهیتی با استقرار سرور در آن کشورها ندارد. در مورد سرویسهای مجانی، مورد فروشنده مجدد معنی ندارد.

3- نرم افزار مدیریت محتوی:
a - برای نوشتن روی دومین اختصاصی باید نرم افزاری را با مطالعه دقیق انتخاب کرد. تا حد 400 نرم افزار مدیریتی را شنیده ام که به دو دسته عمده سورس باز و سورس بسته تقسیم میگردند. بعضی مجانی، بعضی پولی و بعضی هم امکانات پایه شان مجانی است و برای امکانات بیشتر باید پول پرداخت. از میان نرم افزارهای مدیریت محتوی میشود به Wordpress.org , MovableType , Drupal , Serendipity اشاره کرد. ( با یادی از پیشگو ). در رده پولی ها حتی نرم افزاری هم وجود دارد که بعضی از نسخه های آن تا 500000 دلار هزینه تهیه آن است، مانند Vignette. در حال حاضر این اتفاق نظر وجود دارد که مناسب ترین نرم افزار برای کاربردهای سبک وردپرس است زیرا که سورس آن باز و مجانی است، مدارک زیادی در اینترنت برای نصب و راه اندازی آن وجود دارد، امکانات خوبی میدهد، پلاگینها و افزونه های زیادی برای اضافه کردن امکانات بیشتر به آن وجود دارد، در عمل بیش از هر نرم افزار مدیریتی از آن در حال حاضر استفاده میشود و به همین خاطر کاربران بیشتری با آن و مشکلات آن آشنا هستند و ... سرویسهای مجانی خود شامل نرم افزار مدیریتی هستند و انتخاب دیگری وجود ندارد.
b- این نرم افزار مدیریت محتوی، گاه به گاه تغییراتی میکند که انعکاس این تغییرات جدید و به روز آوری آن معمولا وظیفه وبلاگنویس است. در رابطه با سرویس دهندگان مجانی، همین پروسه در جریان است منتهی وظیفه به روز کردن به عهده کادر سرویس دهنده است.
c- با نرم افزارهای مدیریت محتوی میشود فقط یک وبلاگ را مدیریت کرد. در حالیکه بسیاری از سرویس دهندگان مجانی امکان مدیریت وبلاگهای متعدد را در یک پنل مرکزی فراهم میکنند. (احتیاج به کار بیشتر و مستندات دقیقتر دارد)
تصحیح: دوست عزیزم صالح تذکر داد که در ام تی میشود همزمان چند وبلاگ را مدیریت کرد.

4- افزونه یا پلاگین:
a - در مورد نرم افزارهای سورس باز، عده زیادی از توسعه دهندگان نرم افزار، برای آن امکانات اضافی، پلاگین یا افزونه، مینویسند که قابل اضافه شدن به نرم افزار اصلی است و از آن طریق میتوان امکانات بیشتری را برای وبلاگ فراهم کرد. وبلاگنویسی که از دومین اختصاصی استفاده میکند قدرت انتخاب بسیار زیادی دارد ولی از طرفی در عمل هم از تمام امکانات نمیتواند استفاده کند زیرا که باید بالانسی بین سرعت و امکانات بوجود بیاورد. در مورد دومین شخصی، وظیفه افزودن این امکانات به عهده وبلاگنویس است. در سرویسهای مجانی امکانات جدید را کادر سرویس دهنده به آن میافزایند.
b- این پلاگینها و یا افزونه ها ممکن است دارای خطا باشند و یا کارائی بهتری برای آن بوجود بیاید. به روزآوری این افزونه ها کار وبلاگنویس است. در سرویسهای مجانی، اینکار از طریق پرسنل سرویس دهنده مجانی صورت میپذیرد.

5- شکل و ظاهر:
شکل و ظاهر در دومین شخصی، در صورت وجود مهارتهای فنی، صد درصد تحت کنترل است. حتی اگر مهارت کافی هم وجود نداشته باشد که شکل و ظاهر منحصر به فردی به وجود آید، فراوانی تمها ( قالبها) در دومین اختصاصی بیشتر است. سرویسهای مجانی از این بابت متفاوتند. تفاوتها در تعداد قالب و اجازه ای است که سرویس دهنده در کنترل ظاهر میدهد. بعضی مانند بلاگر با اختیارات فراوان ولی نه صد درصد و بعضی مانند وردپرس دات کام با محدودیتهای بسیار.

6- راه اندازی:
a- رفتن روی دومین اختصاصی، احتیاج به مهارتهای فنی بیشتری دارد. حداقل اطلاعات پایه ای از ,...HTML. CSS, PHP ,MySQL نیاز است. برای نرم افزاری مانند ورد پرس مدارک زیادی وجود دارد که به شما در این راه کمک میکند. گاها در روی سرور نرم افزار مدیریت نصب است. همینطور کسانی هستند که با دریافت وجه در این راه کمک میکنند. در هر حال نوشتن روی سرویس مجانی در حالت عادی، مهارت فنی نمیخواهد.
b- راه اندازی یک وبلاگ در سرویسهای مجانی کار چند دقیقه است. در دومین شخصی زمان میبرد.

7- پس از راه اندازی ودر حاشیه:
a- بک آپ گرفتن در دومین شخصی مقدور است. معمولا سرویس دهندگان مجانی امکان بک آپ فراهم نمیکنند.
b- چنانچه روی سرویس دهنده مجانی بنویسم و بعد قصد انتخاب دیگری را داشته باشیم. به موازات پیش رفتنِ زمان، مشکلات نقل و انتقال به دومین شخصی بیشتر میشود. برای اطلاع بیشتر از این دست مشکلات به این مطلب رجوع کنید.
c - به نظر میرسد که گرفتن پیج رنگ و ایندکس شدن توسط موتور جستجو برای دومین شخصی زمان بیشتری را میطلبد. زیرا که ساب دومین یک دومین شناخته شده بودن کمک میکند که سریعتر ایندکس شویم.(؟)

جمع بندی:
با توجه به موارد بالا توصیه میکنم چنانچه یک یا چند مورد از موارد زیر شامل شما میشود حتما دومین اختصاصی به ثبت برسانید:

a- صفحات استاتیک بسیار زیاد دارید که احتیاج به مدیریت حرفه ای دارند.
b- وبلاگی با چند هزار بازدید کننده در روز دارید که کامنت و ایمیل زیاد دریافت میکنید.
c - یک روزنامه هستید که چندین ستون و قسمت با محتویات دینامیک دارید.
d - وبلاگتان تعداد زیادی نویسنده دارد که باید حقوق دسترسی آنها را تعریف کنید و مطالبشان را ویرایش کنید.
e - سایتی مانند بالاترین هستید با پروژه بزرگ و امکان توسعه و ذات تعاملی و...
f - قصد فعالیت تجاری و پول ساختن از وبلاگ خود را دارید. در حاشیه بگویم که با توجه به جمعیت فارسی زبان، هیچ وبلاگ و وبسایت ایرانی مخاطب کافی برای گذاشتن نرخ مطلوب روی آگهی و در نهایت سودآوری مطلوب نخواهد داشت.
f - بلاگر حرفه ای هستید و یا هدفتان بلاگر حرفه ای شدن است.
g - یک پرتال اطلاع رسانی هستید مانند ایران تورنتو دات نت.
h - قصد فروش آنلاین محصولات و کار E-Commerce دارید. فرمهای ثبت سفارش و ... لازم دارید.
i - وبلاگتان در کنارش احتیاج به فوروم دارد.
j - یک دایرکتوری هستید که احتیاج به بانک اطلاعاتی و گزارشهای متعدد دارد.
k - فکر میکنید با ثبت دومین ارزش محتوای تولید شده بالاتر میرود.
l - فکر میکنید ثبت دومین جواب بهتری به سئوالات ذهن بازدید کننده تان میدهد.
m - کارائی بیشتری برای شما ایجاد میکند. مثلا 50 درصد سریعتر مطلب مینویسید.
n - ثبت دومین این تضمین را به وجود میآورد که بازدیدکننده هایتان چند برابر بشوند.

0 - و دست نهایت اینکه خوره آی تی - Geek - هستید که بخش بزرگی از سرگرمی وبلاگنویسی تان زیر و رو کردن امکانات جدید است و از اینکار لذت میبرید.

در غیر اینصورت: به دست دیگران نگاه کردن و همراه باد شدن، چشم و همچشمی، حس متفاوت بودن و پرستیژ داشتن هیچکدام انگیزه های اصیلی نیستند. زمانی کار با ارزش است که منطقی دست به انتخاب بزنیم، دقیقا هدف از وبلاگنویسی معلوم باشد و بشود آینده را تا حدود زیادی ترسیم کرد و حداقل یکی از موارد بالا باعث شود که ارزش افزوده بیشتری برای وبلاگنویس و یا بازدیدکنندگان خلق شود. آیا فکر نمی کنید فقط تغییر آرایش نام وبلاگ بدون هیچ فایده منطقی دیگر کار عجیبی باشد؟

و اما موردِ من : پرداخت مالی نیمی از هزینه ماهیانه پیتزایِ من، نه من را "گدا و بدبخت" میکند و نه نپرداختن آن باعث میشود که خود را استفاده کننده از "کفن مفت" بلاگر بدانم. من شخصا از ابتدای وبلاگنویسی هدف نهائی ام داشتن دومین اختصاصی بوده است ولی در استفادهِ حال حاضر من، ضرورتی به تعجیل وجود ندارد. ایده هائی از دستِ موارد بالا دارم که برای عملی کردنش باید بیشتر بدانم. در حال حاضر موارد زیادی وجود دارد که نمیدانم و این موارد هم مرا قانع کرده است که همینجا بمانم . از طرف دیگر از آن دست تیپهائی هستم که باید دائما خوراک جدید داشته باشم و اگر هر لحظه کفگیر من به ته دیگ بخورد، داشتن دومین و سر و کله زدن با نرم افزارهای مدیریت محتوا ، احتمالا دروپال، برایم یک ضرورت میشود و در این جهت، به هیچ وجه من الوجوه، پرستیژش برایم مهم نیست. امیدوارم این پست اگر هیچ فایده ای نداشته باشد کمی دیدگاههای من و عباس را که برایش احترام بسیار قائلم به هم نزدیک کرده باشد.

پی نوشت 1: عباس عزیز، نویسنده وبلاگ با اینترنت، این پست را در مطلبی تحت عنوان : دامنه ثبتی / وبلاگ مجانی؟ نقد کرده که توجه شما را به آن جلب میکنم.

پی نوشت 2: همینطور وی در پستی به نام تشریح وردپرس دات کام دو مدل دات کام و دات ارگ وردپرس را مقایسه کرده است.

پی نوشت 3 : وی پستی دیگر نیز دارد به نام چرا به دامنه ثبتی بیشتر اهمیت میدهم؟

Technorati tags: Wordpress.org, blogger, wordpress.com, blogfa, persianblog, M.T., Movabletype, drupal, serendipity, domain, sub-domain, free host, self-host, upload, site, weblog, static page, bandwidth, up/down time, CMS, content management system, SEO, page rank, مزایا, معایب, وردپرس, بلاگر, مجانی, رایگان, مقایسه, سرویس دهنده, دومین, دومین شخصی, ساب دومین, فضا, هزینه, سیستم مدیریت محتوی, راه اندازی, بلاگفا پرشین بلاگ, آدرس, به روز, مشکلات, هاست, هاستینگ, طراحی

بازدید کننده منفعل نباشیم

در پست دیروزم در معرفی سایت ایران - تورنتو دات نت، گمان میکنم که برای اولین بار بود که مرتکب یک اشتباه اساسی شدم و دیر هم متوجه شدم. در لینک دادن، نمیدانم چطور، به جای لینک کامل، http:/// درج شده بود.

گاهی تا روزی 2 بار کانتر را چک میکنم و معمولا لینکهای خروجی را هم سرسری نگاهی میندازم. به این لینک خروجی عجیب هم برخوردم و خوشخیالانه فکر کردم که سایت آمار گیر، اشتباه درج کرده است. امروز وقتی قصد کردم که به سایت ایران - تورنتو دات نت بروم متوجه خطا شدم و اصلاح کردم. ولی قصدم بیان نکته ای دیگر است.

 گمان میکنم بالای 10 مورداز این دست را من در آمار لینکهای خروجی دیدم. حتما تعداد دیگری هم قبل از خروج از این وبلاگ، روی آن کلیک کرده اند و کسان دیگری هم روی لینک در فید کلیک کرده اند که رویهم 30 موردش محتمل است. این 30 نفر راه به جائی نبرده اند. سئوال من اینست که: چطور امکان دارد که با وجود اینکه این وبلاگ کامنت دارد، آدرس ایمیل درج شده است و فرم تماس هم دارد، حتی یک بازدیدکننده من را مطلع نکند؟

اشتباهم را صددرصد میپذیرم و قبول دارم و تماما تقصیر من. ولی چرا ما به عنوان یک بازدید کننده، اینقدر منفعل نسبت به مشکلاتی که با آن برخورد میکنیم عمل میکنیم؟ به نوشته و  تحقیقی برنخورده ام که بتواند در توجیه این قضیه کمک فکری به من کند و تنها متنها موردِ مستندِ آکادمیکی نزدیکی که سراغ دارم میگوید که از 30 نفر مشتریانی که از خدمات یک فروشگاه ناراضی هستند فقط یک نفر آنرا ابراز میکند و بقیه حتی الامکان سعی میکنند که دیگر از آن فروشگاه خرید نکنند. رابطه بازدیدکننده و وبلاگنویس،  قاعدتا باید یک رابطه دینامیک، نزدیک و دوطرفه باشد و بخش نظرات و ... امکان این ارتباطِ نزدیک و آسان را فراهم کرده است.  پس چگونه است که صدای کسی در نمیآید؟ آیا این ابزار ناکافی است و باید برای انسان این عصر راههای بازهم راحت تری را فراهم کرد مثلا گذاشتن کامنت صوتی و یا کلیک روی موارد از قبل معلوم و استاندارد؟

در زندگی واقعی راهنما و استانداردهای رفتار بسیار است. برای بعضی کلماتی مثل واجب، حرام، مستحب و مکروه، کلماتی راهنما هستند و برای دیگری تعهد اجتماعی، مسئولیت انسانی و ... خلاصه هر ایدئولوژی، راهنمائی برای الگوی رفتاری مطلوب دارد. فقط  چیزی که  مشکل ایجاد میکند اینست که به موازات جامعه واقعی،  جوامع و گروههای مجازی به وجود آمده و در حال رشدند ولی هنوز اثری از فرهنگ، ایدئولوژی، قواعد زندگی جمعی و استانداردهای اخلاقی وجود ندارد.

گرچه من عامدانه سعی کرده ام که بازدیدکننده فعال باشم و اندکی از وقتم را صرف دادن بازخورد و ابراز نظر کنم، ولی این جریان باعث شد که با خودم عهد کنم که در  ارتباط با وبلاگهای موردِ بازدیدم منفعل عمل نکنم.

بررسی و معرفی سایت ایران-تورنتو دات نت

ماه پیش بود که مطلع شدم که اولین پرتال اطلاع رسانی ایرانیان آمریکای شمالی، ایران-تورنتو دات نت افتتاح شده است ولی به علت گرفتاری موفق نشدم که آنرا دقیق نگاه کنم. امروز به این قصد وارد این سایت شدم که پستی کوتاه در معرفی داشته باشم ولی با کاری شگرف مواجه شدم و بارها و بارها به پدیدآورندگان این پرتال آفرین گفتم. در این پست سعی میکنم جنبه های مفیدتر این سایت را برایتان بازگو کنم. آنچه این سایت عرضه میکند به مراتب فراتر از آنی است که در یک پست بگنجد.

اولین نکته مهم اینکه خداوند را صد هزار مرتبه شکر که این سایت اعلام میکند سیاسی نیست و 3 قصد مهم و مقدس دارد:

1- اطلاع رسانی رویداد های محلی و جهانی به زبان فارسی
2- ارائه اطلاعات امور مربوط به مهاجرت ، تحصیل و اقامت در کانادا
3- پاسداشت فرهنگ ایرانی در کانادا بویژه در بین نسل جدید

دومین نکته اینکه اگر خدا بخواهد از شر مراجعه به آگهی نامه های تورنتو داریم رها میشویم. اطلاعات و اخبار تورنتو کانادا را از همین جا میگیریم و دیگر هم لازم نیست برای پیداکردن فلان مشاور ملکی و... هزار صفحه را ورق زد و گاهی که مطالبشان را میخوانیم اطلاعات کهنه و اشتباه را وارد مغر خود کنیم.

در این سایت، اطلاعات مشاغل بصورت طبقه بندی شده وجود دارد و برای ساکنین ایران خالی از لطف نیست که به نوع مشاغل و تعدد آنها در تورنتو نگاهی بیندازند. لازم به ذکر است که تورنتو، با بیش از 120,000 ایرانی پس از لس آنجلس، دومین مرکز تجمع ایرانیان در خارج از کشور است و تقریبا در تمام مشاغل، نمایندگانی از ایران حضور دارند. یکی از مشاغل! سمت استادی دانشگاهها در تورنتو است که در این سایت لیستی از پروفسورهای ایرانی 3 دانشگاه بزرگ تورنتو، UofT, York ,Ryerson را میابید. این قسمت خوراک خوبی برای "بالاترین" است.

این سایت گرچه زیر ساخت مناسبی برای خبررسانی از تورنتو، کانادا، ایران و جهان دارد ولی نقطه قوتش اطلاع رسانی است. مانند:

نرخ برابری ارز و ریال ایران با دلار آمریکا و کانادا. آب و هوا در تورنتو و سایر شهرهای کانادا و ...

در شهر چه خبر؟ که اطلاعات مربوط به کنسرتها، فستیوالها و مراسم ها را دارد.

برنامه گروه های ایرانی در تورنتو

برنامه سینماها. این قسمت بهتر از سایر سایتها اطلاعات میدهد.

قوانین و مقررات برای ایرانیان مقیم خارج. راستی! به پایان مهلت دریافت کارت ملی زیاد وقتی نمانده!

آدرس کلیه دانشگاههای کانادا و... سایر قسمتهای مهم و مفید.

اطلاعات مهاجرت، تحصیل، تازه واردین و ... بصورت کلاسه شده و تر و تمیز که سرگردانی متقاضیان مهاجرت و تازه واردین را کم میکند.

در زمینه مقاله، خبر، نظرسنجی و آمار هم آینده امیدوار کننده ای دارد.

یک قسمت قشنگش هم تورنتو در تصویر هست و در این قسمت هم تورنتو قدیم فوق العاده جالب است. عکسی را که میبینید یکی از عکسهای این مجموعه و مربوط به 1901 است. حاکمیت دوچرخه و کالسکه را در آن زمان ببینید و اینکه در آن زمان، شلوغی خیابان یانگِ تورنتو بیشتر از میدان انقلاب فعلی بوده! عکس جالب دیگر هم عکسی از 1897 است. فکر میکنم این قسمت هم برای "بالاترین" مناسب باشد. پیشنهاد برای وبلاگنویسان کانادائی: دوستانی که این سایت را ایجاد کرده اند تورنتوئی ها و کانادائی ها رو سفید کردند. این سایت پتانسیل آنرا دارد که کل آمریکای شمالی را پوشش بدهد. شخصا برای اینکه دوستان ما در این سایت بدانند چقدر به زحماتشان ارج میگذارم تعداد 100 فقره عکس منحصر به فرد از تورنتو را نذر قسمت "تورنتو در تصویر" کردم و در ضمن تا زمانیکه لوگو مخصوصی برای حامیان تهیه کنند، لوگو بالای صفحه را در این وبلاگ و لیست وبلاگهای ایرانیان جهان قرار دادم. راستی! شما چه میکنید؟ پیشنهاد میکنم که به این کار خوب و ارزنده لینک بدهید و آنرا معرفی کنید. در ضمن اگه هر کدام از ما کمی با این سایت همکاری کنیم یک مجموعه منحصر به فرد فراهم میشود که برای همه مفید خواهد بود. از ایران هم میشود لینک داد، بیائید فاصله ها را برداریم.

پیشنهاد برای گردانندگان سایت: اینترنت این امکان را فراهم کرده است که ایرانیان را به هم نزدیک کند. در این جهت پیشنهاد میکنم که سایر پرتالهای ایرانی در کشورهای دیگر را هم معرفی کنید. من سه پرتال میشناسم: استکهلمیان که قاعدتا سوئد و کشورهای اسکاندیناوی را پوشش میدهد، ایرانیان انگلستان و ایرانیان بلژیک

در ضمن حال که مسائل اطلاع رسانی در تورنتو وکانادا مطرح شده است جا دارد که از نویسنده وبلاگ خوب تهرانتوئی تشکر کنم که بدون ادعا و حاشیه چندین سال است به اطلاع رسانی در مورد تورنتو مشغول بوده است.

به هر صورت، دوستانِ گرداننده سایت ایران تورنتو دات نت! خسته نباشید و ممنون. برایتان آرزوی موفقیت و ادامه بی وقفه همین مسیر را دارم.

Technorati tags: toronto, canada, North America, portal, Farsi, Persian, Iran, Iranian, Persia, news, article, review, ایران, ایرانیان, فارسی, تورنتو, کانادا آمریکای شمالی, سایت, اطلاع رسانی

دیدن وبلاگمان از چشم دیگران

اگر شما کسی هستید که اهمیت نمیدهید که دیگران وبلاگ شما را چگونه میبینند، توصیه میکنم که خواندن این قسمت را رها کنید و به کار دیگری مشغول شوید. در غیر اینصورت این موضوع فوق العاده مهم است که بدانیم روی کامپیوتر بازدیدکنندگانمان، وبلاگ ما چگونه دیده میشود.

گاها دیده ام که بعضی ها در وبلاگشان التماس میکنند که اگر مشکلی در فایرفاکس هست خبر بدهید. مگر این امکان وجود دارد که تمام مرورگرها و ... را یکجا داشت؟ کنترل وبلاگ و دیدن آن در وضعیتهای مختلف از این جهت مهم تر میشود که سلطه اینترنت اکسپلورر زیر سئوال است. هم اکنون تخمینا بین 30 تا 40 درصد کل بازدیدکنندگان، از فایرفاکس استفاده میکنند و آینده مرورگرهائی مانند اپرا و سافاری بهتر از وضع فعلیشان است. حتی در ویندوز که به بازار سلطه دارد همه از ورژن واحدی استفاده نمیکنند. خود من با وجودیکه در طراحی قالبهایم آخرین ورژن از سه مرور گر مطرح را استفاده کردم ولی دربدر دنبال کسی بودم که مشکلات را با ورژنهای پائین تر به من خبر بدهد بخصوص وقتیکه آمار من نشان میدهد که حدود 60 درصد بازدیدکنندگانم از ورژن 6 اینترنت اکسپلورر استفاده میکنند و من امکان داشتنش را نداشته ام و دلایل دیگر...

سرویسی را که معرفی میکنم BrowserCam نام دارد. پس از ثبت نام، استفاده مجانی شما برای 24 ساعت آغاز میگردد. در این 24 ساعت فرصت دارید 200 تصویر از وبلاگتان را توسط سیستم عاملهای مختلف و مرورگرهای مختلف ببینید. اگر 24 ساعت به نظر کم میرسد باید بگویم که سرویسهائی از این دست گاها نوبت 15 روزه دارند.

با توجه به آمار وبلاگ خودم توصیه میکنم که در سیستم عاملها: ویندوز اکس پی و ویندوز ویستا را الویت بدهید. در مرورگرها : اینترنت اکسپلورر ورژن 6 و 7 ، فایرفاکس ورژن 1.5 و 2 و اپرا 9. امکانش باشد مرورگر سافاری، سیستم عامل مکینتاش و... را هم فراموش نکنید.

بررسی من نشان میدهد که این وبلاگ و لیست وبلاگهای ایرانیان جهان با آخرین ورژن های اینترنت اکسپلورر، فایرفاکس و اپرا روی تمام سیستم عاملها به غیر از لینوکس، بی نقص و یکسان دیده میشود. در بقیه نسبتا قابل قبول ولی مشکل اساسی در مشاهده با اینترنت اکسپلورر ورژن پائینتر از 6 و نت اسکیپ ورژن زیر 7.2 وجود دارد.

Technorati tags: Internet Explorer, FireFox, Opera, XP, Vista, Browser, OS, Mozilla, Safari, Mac, Netscape, Linux, Windows, Browser Check, Developer tools